tag:blogger.com,1999:blog-85347321886665204022024-03-14T11:11:41.672-07:00Ψυχολόγος Βίκυ ΜιχελήΜια σελίδα αφιερωμένη στο όνειρο που ονομάζεται ζωή...Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-88791657843000537092014-11-30T13:15:00.002-08:002014-11-30T13:15:33.978-08:00Ευεργετικές ασκήσεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBaZGsyu9j-2zWQzXfxSmzW_FVijUH0tDM7CbvY2v2uWJCNw3s-CJzWto3Z7ZLfl-3HswlrkkMjp3y02mHKOHtf5kRkG_6CSWnS2uTTg1TqaJwSj2k2bv9kmgjvOWEBhJ9ScHdP9y7vbY/s1600/%CE%B5%CF%87%CE%B5%CF%81%CF%88%CE%B9%CF%83%CE%B51.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBaZGsyu9j-2zWQzXfxSmzW_FVijUH0tDM7CbvY2v2uWJCNw3s-CJzWto3Z7ZLfl-3HswlrkkMjp3y02mHKOHtf5kRkG_6CSWnS2uTTg1TqaJwSj2k2bv9kmgjvOWEBhJ9ScHdP9y7vbY/s1600/%CE%B5%CF%87%CE%B5%CF%81%CF%88%CE%B9%CF%83%CE%B51.jpg" height="320" width="246" /></a></div>
<b>Ηερολόγιο σχετικό με την ευγνωμοσύνη</b><br />
<b><br /></b>
Κάθε βράδυ καταγράψτε πέντε καλά πράγματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της μέρας σας. Δεν είναι απαραίτητο αυτά τα πράγμτα να είναι πολύ σημαντικά, μπορεί να είναι κάτι απλό, όπως ένα καλό γεύμα, το ότι μιλήσατε με ένα φίλο ή ότι διεκπεραιώσατε κάτι δύσκολο.<br />
<br />
<br />
<br />
<b>Γράψτε ένα γράμμα</b><br />
<b><br /></b>
Σκεφτείτε κάποιον που έχει μεγάλη επιροή στη ζωή σας, κάποιον που θα θέλατε να ευχαριστήσετε ή κάποιον που εκτιμάτε να έχετε στη ζωή σας. Γράψτε ένα γράμμα με συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με αυτά που εκτιμάτε γι'αυτούς και στείλτε το.<br />
<br />
<br />
<b>Επισκεφθείτε κάποιον που εκτιμάτε</b><br />
<br />
Προχωρήστε την ιδέα του γράμματος ένα βήμα παραπέρα και στην πραγματικότητα επισκεφθείτε το άτομο που θα θέλατε να ευχαριστήσετε. Μπορείτε να επιλέξετε να στείλετε το γράμμα ευγνωμοσύνης ή απλά να τους επισκςφθείτε και να πείτε αυτά για τα οποία τους εκτιμάτε.<br />
<br />
<br />
<b>Πείτε "ευχαριστώ"</b><br />
<b><br /></b>
Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά κατά τη διάρκεια της ημέρας για λόγους για τους οποίους μπορείτε να πείτε "ευχαριστώ". Προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τις προσπάθειες ανθρώπων στην καθημερινότητά τους που μπορεί να παραβλέπονται, όπως ένα συνάδελφος που εργάζεται σκληρά ή ένας φίλος που είναι πάντα πρόθυμος να σας ακούσει.<br />
<br />
<br />
<b>Κάντε έναν ευεργετικό περίπατο</b><br />
<b><br /></b>
Πηγαίνετε μια βόλτα και κάνετε μια προσπάθεια να εκτιμήσετε τον περιβάλλοντα χώρο. Μπορεί να προσέξετε μυρωδιές λουλουδιών, όμορφα κτήρια ή ένα ελαφρύ αεράκι. Επικεντρωθείτε μερικά σε καθεμιά από τις αισθήσεις σας (όραση, ακοή, γεύση,οσμή και αφή) για να βρείτε νέα πράγματα που προηγουμένως δεν είχατε προσέξει (εγώ εδώ θα πρόσθετα να καταγράψετε τη βόλτα σας στην επιστροφή με όλα τα παραπάνω κριτήρια, σαν μια μικρή σχολική έκθεση).<br />
<br />
<br /></div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-47214741405492764472014-11-27T07:47:00.001-08:002014-11-27T07:48:38.332-08:0012 Θετικά βήματα για μια καλή ζωή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxAnu0H5UPedYQrJWLfzWZQ33IvMVZKGAsxTptfZiK6gDhJez0avXbFjn9XGwh28jvjSa15zVogyfUbrIRH7LXhoYHS4OagvokQlnQVSCjfrKtpjTni32BzShYDpMOA_qxidTCuEppkk0/s1600/positive1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxAnu0H5UPedYQrJWLfzWZQ33IvMVZKGAsxTptfZiK6gDhJez0avXbFjn9XGwh28jvjSa15zVogyfUbrIRH7LXhoYHS4OagvokQlnQVSCjfrKtpjTni32BzShYDpMOA_qxidTCuEppkk0/s1600/positive1.jpg" height="320" width="226" /></a></div>
<b>Ας δούμε 12 θετικά βήματα για μια καλή ζωή που όλοι μας τα ξέρουμε αλλά κατα καιρούς και αναλόγως των συνθηκών στη ζωή μας τα ξεχνάμε.</b><br />
<b><br /></b>
<b>1. Να είστε καλοί με τον εαυτό σας:</b><br />
Η κουλτούρα, τα γονίδια, η θρησκεία, η ανατροφή, η εκπαίδευση, το φύλο, η σεξουαλικότητα, τα πιστεύω και οι εμπειρίες της ζωής μας κάνουν αυτό που είμαστε.<br />
Να είστε καλοί με τον εαυτό σας. Προτιμήστε να τον ενθαρρύνετε παρά να τον κριτικάρετε. Φερθείτε στον εαυτό σας με τρόπο που θα φερόσασταν σε ένα φίλο που θα βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με εσάς. Δεν εννοείται να χαιδεύετε τα αφτιά σας.<br />
<br />
<b>2. Ασκηθείτε τακτικά:</b><br />
Το να είστε ενεργητικοί βοηθάει στο να ανεβαίνει η διάθεσή σας, μειώνει το στρες και την ανησυχία, αυξάνει την σωματική υγεία και σας δίνει περισσότερη ενέργεια. Βγείτε έξω, κατά προτίμηση σε ένα μέρος με πράσινο ή κοντά σε νερό. Βρείτε μια δραστηριότητα που την απολαμβάνετε να την κάνετε και απλά κάντε τη.<br />
<br />
<b>3. Βρείτε ένα χόμπυ ή μάθετε μια νέα ικανότητα:</b><br />
γιατί ανεβάζει την αυτοπεποίθησή σας και τα ενδιαφερόντα σας, γνωρίζετε καινούργιους ανθρώπους ή σας προετοιμάζει να βρείτε ή να επεκτείνετε μια δουλειά σας.<br />
<br />
<b>4. Διασκεδάστε και να είστε δημιουργικοί:</b><br />
Το να διασκεδάζετε ή να είστε δημιουργικοί βοηθάει να αισθανθείτε καλύτερα και αυξάνει την αυτοπεποίθηση.<br />
Διασκεδάστε!<br />
<br />
<b>5. Βοηθήστε τους άλλους :</b><br />
Μπορείτε να συμμετάσχετε σε ένα κοινωνικό πρόγραμμα, μια φιλανθρωπία ή απλά να βοηθήσετε κάποιον που γνωρίζετε.<br />
Βοηθώντας τους άλλους, θα κάνετε κάτι που αξίζει και θα συνεισφέρει στο να αισθανθείτε καλύτερα για τον ίδιο σας τον εαυτό.<br />
<br />
<b>6. Ηρεμήστε:</b><br />
Δημιουργήστε χρόνο για τον εαυτό σας. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να χαλαρώσει και να ηρεμήσει. Βρείτε κάτι που σας ταιριάζει, για κάθε άνθρωπο είναι και κάτι διαφορετικό. Αναπνεύστε.....(φανταστείτε ένα μπαλόνι στην κοιλιά σας, γεμίζοντας και αδειάζοντας κάθε φορά που εισπνέετε και εκπνέετε αντίστοιχα).<br />
<br />
<b>7. Τρώτε υγιεινά:</b><br />
Τρώτε τακτικά, τρώτε πρωινό, τρώτε υγιεινά, φρούτα και λαχανικά, να πίνετε πολύ νερό.<br />
<br />
<b>8. Ισορροπήστε τον ύπνο σας:</b><br />
Μπείτε σε υγιεινή ρουτίνα ύπνου, συμπεριλαμβανομένης να πηγαίνετε στο κρεβάτι και να ξυπνάτε την ίδια ώρα κάθε μέρα.<br />
<br />
<b>9. Δικτυωθείτε με άλλους ανθρώπους:</b><br />
Κρατήστε επαφή με την οικογένειά σας και τους φίλους σας- προσπαθήστε να έχετε τακτικές και συχνές επαφές μαζί τους.<br />
<br />
<b>10. Αποφύγετε το ποτό και τις καταχρήσεις:</b><br />
να αποφεύγετε τη χρήση αλκοόλ ή φαρμάκων για να σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε σωματικά και πνευματικά, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να προσθέσετε προβλήματα.<br />
<br />
<b>11. Δείτε όλη την "εικόνα":</b><br />
Όλοι μας δίνουμε διαφορετικές ερμηνείες σε καταστάσεις και βλέπουμε τα πράγματα από τη δική μας οπτική γωνία. Επεκτείνετε την θεώρησή σας και αναλογιστείτε την ευρύτερη εικόνα.<br />
Τι ερμηνεία δίνω σε αυτό; Είναι αυτό γεγονός ή άποψη; Πώς θα το έβλεπαν οι άλλοι αυτό; Υπάρχει άλλη οπτική για να το δω; Πόσο σημαντικό είναι ή είναι θέμα χρόνου; Τι μπορώ να κάνω τώρα που θα βοηθούσε;<br />
<br />
<b>12. Αποδοχή: "Τα πράγματα είναι έτσι όπως είναι":</b><br />
Τείνουμε να παλεύουμε με άσχημες σκέψεις και συναισθήματα, αλλά μπορούμε να μάθουμε να τα παρατηρούμε και να παρατάμε αυτή την πάλη.<br />
Μερικές καταστάσεις απλά δεν αλλάζουν. Μπορούμε να δαμάζουμε αυτά τα κύματα παρά να προσπαθούμε να τα σταματήσουμε.<br />
Ας επιτρέψουμε σε αυτές τις σκέψεις και αισθήματα να υπάρχουν, θα περάσουν εν καιρώ.<br />
<b><br /></b></div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-76355581541804722652014-02-14T03:38:00.003-08:002014-02-14T03:39:23.932-08:00Αποστολή καζίνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0EdyplWgOQ_tCnltuZqkUjDNqbf9R0XOqFSxczFhdBzNa3SbD5EV3JfDni8BLBsgaV-79GM7xqD3CaTMGYROQAMHoLRVeENFJoXcuwW2ecVvgzkcJnyuUGbsWktrouOgcL9SBktPGrnY/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0EdyplWgOQ_tCnltuZqkUjDNqbf9R0XOqFSxczFhdBzNa3SbD5EV3JfDni8BLBsgaV-79GM7xqD3CaTMGYROQAMHoLRVeENFJoXcuwW2ecVvgzkcJnyuUGbsWktrouOgcL9SBktPGrnY/s1600/untitled.png" /></a>Πρόσφατα επισκέφθηκα γνωστό καζίνο μαζί με δύο φίλες, η μία εκ των οποίων δεν έχει αυτοκίνητο και μας ζητούσε να τη συνοδεύσουμε εκεί. Ο λόγος για τον οποίο ήθελε να πάει ήταν για να ξεχαστεί από τα προβλήματα της. Πώς; Ξοδεύοντας μόλις 800 ευρώ!!! Ποσό ασύλληπτο για το μυαλό μου και φαντάζομαι για το μυαλό πολλών άλλων που μετά βίας καταφέρνουν να τα βγάλουν πέρα. <br />
<br />
<br />
Η εικόνα στο καζίνο κατά την άποψη μου απελπιστική. Ένας χώρος τεράστιος με πολλά φώτα να αναβοσβήνουν, μονότονοι ήχοι από τα πολλά μηχανήματα που υπόσχονται σίγουρο κέρδος, ο κλιματισμός στο φουλ ζέστη, ό, τι πρέπει για να χάνεις την αίσθηση του χρόνου και αν πηγαίνεις για να παίξεις να βάζεις και να βάζεις χρήματα.<br />
<br />
Κατά τη γνώμη για καθημερινή είχε πολύ κόσμο, οι υπάλληλοι που ρώτησα μου είπαν πως ήταν λίγοι. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, καθισμένοι σε τραπέζια ή στα μηχανήματα. Άνθρωποι που δεν μπορούσες να διακρίνεις ξεκάθαρα αν στα πρόσωπά τους ήταν ζωγραφισμένο το άγχος, η απογοήτευση ή η μοναξιά. Προσωπικά νομίζω πως ήταν όλα αυτά μαζί. Οι εκφράσεις τους διαφορετικές κάθε φορά, άλλοτε να αγκαλιάζουν το παιχνίδι τους, άλλοτε να το βρίζουν, να του δίνουν φιλάκια, να το παρακαλούν να να να......<br />
<br />
Μάλιστα εκείνη την ημέρα λίγο νωρίτερα από την επίσκεψή μας, κάποιος συνάνθρωπος νέος σχετικά σε ηλικία άφησε την τελευταία του πνοή πάνω στο τραπέζι του τζόγου. Ποιος ξέρει έτσι έμελλε να γίνει, η συγκίνηση της στιγμής, η απογοήτευση από τη χασούρα; Κανείς δεν ξέρει παρά μόνο ο ίδιος, το σίγουρο είναι πως κάτι τον κρατούσε μακριά από τους δικούς του ανθρώπους. Κάποια λάθη θα είχαν γίνει στις μεταξύ τους σχέσεις που δεν βρήκαν κάποια λύση. <br />
<br />
Μάθαμε κι άλλες πληροφορίες, καθώς ένας γνωστός μου εργάζεται εκεί και δυστυχώς δεν το αφήσαμε σε ησυχία με τις συνεχείς ερωτήσεις μας. Κάπως έπρεπε να περάσει η ώρα μιας και η τρίτη της παρέας ήταν μία από αυτούς που αγκάλιαζε, έβριζε, χάιδευε, παρακαλούσε κλπ το μηχάνημα γιατί ένιωθε ότι ήθελε να της δώσει, λες και της χρωστούσε θα προσθέσω τώρα εγώ.....<br />
<br />
Στο μαγαζάκι με τα ψιλικά στο χώρο του καζίνου, είδαμε να πωλούν πιεσόμετρα, λογικό σκεφτήκαμε εδώ μέσα, είναι απαραίτητο με τόση ένταση και συγκίνηση που επικρατεί. Όμως πουλούσε και σίδερα ατμού, πράγμα που μας ξένισε και για άλλη μια φορά μπήκαμε στον πειρασμό να ρωτήσουμε αν έχει αγοράσει ποτέ κανείς. Η απάντηση θετική. Γιατί κάποιος να πάει στο καζίνο και να πάρει σίδερο ατμού;<br />
<br />
Το πιο δυσάρεστο που αντίκρυσα στην περιπλάνησή μου εκεί μέσα ήταν η εικόνα νέων ζευγαριών που έπαιζαν με τις ώρες, δεν έριχναν ούτε ένα βλέμμα ο ένας στον άλλο και κοιτούσαν με λατρεία το παιχνίδι τους. Μερικές φορές ο ένας από τους δύο στη χασούρα κοίταζε επικριτικά τον άλλο και τον κατηγορούσε έμμεσα ή άμεσα για την κακοτυχία. Άραγε αυτά τα ζευγάρια έτσι είναι στην καθημερινότητά τους; Αμίλητα και ανέκφραστα; <br />
<br />
Τα αίτια για τον εθισμό στον τζόγο με βάση έρευνες που έχουν διεξαχθεί δεν είναι πλήρως καθορισμένα, σίγουρα όμως η μοναξιά, τα οικονομικά βάρη, η έλλειψη σταθερότητας και κατανόησης είναι παράγοντες που ενισχύουν το συγκεκριμένο εθισμό. Το άτομο έστω και με ζημιογόνο τρόπο έχει την ώρα που παίζει ένα στόχο και δεν θα διαφωνήσω με τη φίλη μου ότι μπορεί να ξεχνιέται εκείνη την ώρα, εμάς σίγουρα μας είχε ξεχάσει όσες ώρες έπαιζε. Για εμένα σαν επαγγελματία προσωπικά η εικόνα αυτή που δημιούργησα εκεί μέσα σίγουρα με έκανε να κατανοήσω τη θεωρία πολύ καλύτερα για το συγκεκριμένο θέμα. <br />
<br />
<br />
<br />
</div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-49511035107038510212013-10-02T01:56:00.003-07:002013-10-02T01:56:37.304-07:00Γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με το σπίτι μας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
</div>
Το σπίτι μας, ο προσωπικός μας χώρος είναι συνέχεια του εαυτού μας, είναι ο αντικατοπτρισμός του χαρακτήρα μας. Γιατί λοιπόν πρέπει να ασχολούμαστε με το σπίτι μας τακτικά και με επιμέλεια; Σε περιόδους όπου οι καταστάσεις στη ζωή μας είναι μπερδεμένες, η διάθεσή μας είναι κακή δεν πρέπει να αμελούμε ούτε τον εαυτό μας αλλά ούτε και το σπίτι μας. Είναι σύνηθες όταν αισθανόμαστε "πεσμένοι" να κατακλυζόμαστε από ένα αίσθημα βαρεμάρας και αναβλητικότητας. Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί "Άστο για αύριο". Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε έτσι; Όχι, γιατί με αυτό τον τρόπο δίνουμε στο μυαλό μας το χρόνο να ενισχύσει την κακή διάθεση και τις αρνητικές σκέψεις.
Ένας ωραίος τρόπος να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και να τον θέσουμε σε εγρήγορση σωματικά και πνευματικά είναι η ενασχόληση με το σπίτι. Ας δούμε μερικούς τρόπους που μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Να σημειώσω ότι οι τρόποι αυτοί είναι ενδεικτικοί και χρειάζεται από τη μεριά σας κάποια ευελιξία που εξαρτάται από το πρόγραμμά σας και τον αριθμό των ατόμων που κατοικούν στο σπίτι.
1. Δημιουργήστε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα για τις δουλειές του σπιτιού. Καθορίστε τις ημέρες για σίδερο, σκούπισμα, σφουγγάρισμα κλπ. Γράψτε το σε μια κόλλα Α4 και κολλήστε σε ένα σημείο που θα το βλέπετε και θα σας το υπενθυμίζει.
2. Φτιάξτε ένα πλάνο μηνιαίο με εργασίες του σπιτιού που δεν είναι τακτικές, όπως για παράδειγμα να τακτοποιήσετε τις ντουλάπες σας, να καθαρίσετε τα ράφια τις κουζίνας κλπ.
3. Ασχοληθείτε με τη μαγειρική. Προσπαθήστε να έχετε κάθε μέρα σπιτικό φαγητό που θα έχετε εσείς παρασκευάσει. Η μαγειρική είναι ο πιο φθηνός ψυχίατρος. Η διαδικασία στην οποία μπαίνετε για την παρασκευή του φαγητού είναι τόσο δημιουργική όσο και απολαυστική.
4. Ορίστε ημέρα ξεκαθαρίσματος του σπιτιού. Τι σημαίνει αυτό: αφιερώστε χρόνο να πετάξετε ό, τι είναι περιττό και δεν το χρειάζεστε πια. Κάντε χώρο στα ντουλάπια από αντικείμενα που δεν είναι χρήσιμα πια και έτσι συμβολικά δημιουργείτε χώρο και στη ζωή σας για νέα πράγματα εγκαταλείποντας τα παλιά που ενδεχομένως σας αφήνουν πίσω.
5. Προσπαθήστε να έχετε το σπίτι σας σε τάξη. Σε καμία περίπτωση δεν ζητάω να γίνει εμμονή και να μην μπορείτε να ηρεμήσετε λόγω ακαταστασίας.
Τακτοποιημένος χώρος σημαίνει τακτοποιημένη ζωή. Καθαρός χώρος σημαίνει καθαρός νους ανοιχτός σε νέα ερεθίσματα, αλλαγές και εμπειρίες.
Πολλοί άνθρωποι που αμελούν το σπίτι τους και δεν είναι καθαρό και τακτοποιημένο, το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία να μην δέχονται φίλους. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση, "κλείνουν" τον ψυχολογικό προσωπικό τους χώρο, εγκλωβίζονται στον αρνητισμό και η ικανοποίηση των κοινωνικών επαφών αλλά και της προσωπικής επίτευξης (έστω και του καθαρού σπιτιού που θέλει κόπο και χρόνο από τη μεριά τους) δεν υπάρχει.
Επιβραβεύστε τον εαυτό σας μετά από κάθε οικιακή σας εργασία. Παρατηρήστε την αλλαγή του χώρου σας, βιώστε την προσωπική σας ικανοποίηση και απολαύστε την.
Χρησιμοποιήστε απορρυπαντικά με έντονα λουλουδάτα αρώματα ώστε ο χώρος να μυρίσει όμορφα και οι μυρωδιές αυτών να λειτουργήσουν ευεργετικά στον εγκέφαλό σας. Οι ωραίες μυρωδιές δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα. Βάλτε λουλούδια στα βάζα σας και γεμίστε το χώρο σας με χρώματα.
Καλή επιτυχία!Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-10670829338108444302013-02-06T05:47:00.001-08:002013-02-06T05:47:27.747-08:00Βεράντινγκ για relaxing<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έχετε βεράντα και δεν τη χαίρεστε; Έχετε βεράντα ή κήπο και απλά έχει δυο καρέκλες για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού;<br />
Έχετε κακή διάθεση και ατονία σχετικά με το να ασχοληθείτε με πράγματα της καθημερινότητας;<br />
Νιώθετε ότι βουλιάζετε σε σκέψεις και σας ρουφάει ο καναπές, ο υπολογιστής, η τηλεόραση και γενικά η απραξία;<br />
<br />
Τότε, μία πολύ καλή λύση που θα πρέπει να ζορίσετε και να πείσετε τον εαυτό σας για να ασχοληθείτε είναι το βεράντινγκ, την ενασχόληση σας με τη βεράντα ή τον κήπο. Διαβάστε σχετικά βιβλία, άρθρα, ιστοσελίδες για οικονομικές λύσεις καλλωπισμού του. Βάλτε ένα σχέδιο δράσης για το πως θέλετε να τον διαμορφώσετε, βάλτε στόχους καθημερινούς με τις ασχολίες που σχετίζονται με τη διαμόρφωση της βεράντας, βάλτε στόχο ότι πρέπει να το ολοκληρώσετε για να νιώσετε περήφανοι για τον εαυτό σας και το δημιοργήμα σας. <br />
<br />
Δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να ασχοληθεί με κάτι που έχει να κάνει με την φαντασία, τη δημιουργία, τον προσωπικό κόπο....τα χρώματα από τα λουλούδια που θα φυτέψετε, η παράταξή τους στο χώρο είναι μικρά πραγματάκια που αν τους δώσετε την ανάλογη σημασία θα σας κάνουν να αισθανθείτε πολύ όμορφα.<br />
<br />
Παρακολουθήστε το δημιούργημά σας να παίρνει μορφή, να μεγαλώνει, να ανθίζει και δείτε σε όλη αυτή τη δημιουργία σας, τον κόπο σας και την επίτευξη του στόχου σας. <br />
<br />
Είμαι σίγουρη, πως αν το προσπαθήσετε, αν εντάξετε στην καθημερινότητα σας και αυτό στο πρόγραμμα, θα ανεβάσει τη διάθεση σας και θα σας κάνει να νιώσετε παραγωγικοί. <br />
<br />
Μιλήστε στα λουλούδια, όπως θα μιλούσατε σε έναν άνθρωπο που αγαπάτε, διοχετεύστε την αγάπη σας παντού ακόμα κι εκεί που δεν θα πάρετε απάντηση. Η απάντησή σας είναι η ολοκλήρωση του στόχου. <br />
<br />
Γι΄αυτό προτείνω το βεράντινγκ σαν άσκηση για relaxing....</div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-50361101846109460562013-02-05T13:38:00.001-08:002013-02-05T13:38:50.713-08:00Καθρεφτίζομαι.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μια πολύ ωραία άσκηση για να κάνετε καθημερινά και να σας ανεβάζει τη διάθεση και τις θετικές σκέψεις.<br />
Θέλει βέβαια μεγάλη προσπάθεια, καθώς οι αρνητικές σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας και έχουν καταντήσει συνήθεια πια να έρχεται πρώτα το αρνητικό και μετά το θετικό είτε αφορά τον ίδιο μας τον εαυτό είτε κάποια κατάσταση. <br />
<br />
Η άσκηση έχει ως εξής: Κάθε μέρα να βάλετε στο πρόγραμμα να κοιτάζεστε στον καθρέφτη σας και να κάνετε όσο το δυνατόν πιο θετικές και αισιόδιξες σκέψεις μπορείτε. Πόσες φορές δεν αποφεύγουμε την συνάντηση με τον εαυτό μας, όταν δεν αισθανόμαστε καλά. Άλλες φορές μας βλέπουμε άσχημους, γερασμένους, κουρασμένους. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε το είδωλό μας και αποστρέφουμε το βλέμμα. <br />
Στην συγκεκριμένη άσκηση, πρέπει να βρούμε το όμορφα στοιχεία μας και να συνοδέψουμε από μικρούς καθημερινούς στόχους. <br />
<br />
Κάντε το πολλές φορές την ημέρα, όσες φορές συναντηθείτε με έναν καθρέφτη, στο δρόμο, σε κάποια βιτρίνα στο ασανσέρ. <br />
<br />
Διώξτε την ντροπή για τον εαυτό σας και αγαπήστε αυτό που βλέπετε. <br />
<br />
Αν συνεχίσετε να σκέφτεστε άσκημα, τότε συνέχεια θα βλέπετε έτσι τον εαυτό σας και τό μόνο που θα πετύχετε είναι να δυναμώσετε το βαρύ κλίμα που καλλιεργείτε....<br />
<br />
Θα έλεγα επίσης, πως σε μέρες που η διάθεσή σας είναι ιδιαίτερα πεσμένη, να περάσετε όσο περισσότερη ώρα με το είδωλό σας, δείτε την ομορφιά σας και κάντε αυτοκριτική με τρόπο που θα σας βοηθήσει να θέσετε μικρούς αλλά δημιουργικούς στόχους......</div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-81158731661166834212012-10-08T09:53:00.003-07:002012-10-08T09:53:48.956-07:00Διατροφή και κατάθλιψη: Συμβουλές από τον Κωνσταντίνο Ξένο, Κλινικό Διατροφολόγο Msc<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο γνωστός σε όλους μας, Κλινικός Διατροφολόγος Κωνσταντίνος Ξένος δίνει σημαντικές συμβουλές διατροφής για τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη. <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>-Διατροφή και κατάθλιψη-</strong></div>
<br />
Η σωστή διατροφή και η διατήρηση ενός ιδανικού βάρους, είναι γνωστό πως συμβάλλουν μέγιστα στην οργανική υγεία του ανθρώπου. Παράλληλα όμως, πολλές επιστημονικές έρευνες, αναδεικνύουν την ευεργετική επίδραση στοιχείων της διατροφής και σε διάφορες ψυχικές καταστάσεις.<br />
<br />
Πρόσφατα, ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Andrew Stoll, διευθυντή του εργαστηρίου ψυχοφαρκακευτικής έρευνας του McLean Hospital, έδειξε πως η συμπληρωματική χορήγηση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων σε ασθενείς με κατάθλιψη, μείωσε σημαντικά την συχνότητα και την ένταση των επεισοδίων τους.<br />
<br />
Το αρχικό ερέθισμα για την έρευνα του Stoll, ήταν η παρατήρηση πολλών επιστημόνων σχετικά με τα επίπεδα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, τόσο στο πλάσμα όσο και στις κυτταρικές μεμβράνες, ατόμων με διάγνωση χρόνιας κατάθλιψης. Τα επίπεδα λοιπόν αυτά παρουσιάζονταν πάντα μειωμένα. Στο ίδιο μάλιστα πόρισμα κατέληγε και μελέτη του καθηγητή Ψυχιατρικής Malcolm Peet, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγα χρόνια και που όπως ο ίδιος μου τόνισε σε πρόσφατη συνάντησή μας στο University of Surrey, αφορούσε τα επίπεδα ω-3 λιπαρών οξέων των μεμβρανών των ερυθροκυττάρων σε ασθενείς με κατάθλιψη. <br />
<br />
Οι περισσότερες έρευνες σχετικά με την κατάθλιψη και τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν γίνει με ιχθυέλαια. Μάλιστα πολλοί επιστήμονες είναι τόσο ενθουσιασμένοι με τη δράση των διατροφικών συμπληρωμάτων των ιχθυελαίων, που πιστεύουν πως ίσως για πρώτη φορά μπορεί η αποτελεσματικότητα ενός συμπληρώματος διατροφής να συγκριθεί με μια συνθετική φαρμακευτική ουσία. Τα ιχθυέλαια είναι ως γνωστό πλούσια σε δύο βασικά μέλη της οικογένειας των ω-3 λιπαρών οξέων (το eicosapentaenoic acid 20:5n-3 ή EPA και το docosahexaenoic acid 22:6n-3 ή DHA) και μέσω αυτής τους της σύνθεσης, παρουσιάζουν τις ευεργετικές τους επιδράσεις σε περιπτώσεις κατάθλιψης. Πιο συγκεκριμένα , το DHA παίζει ιδιαίτερο δομικό ρόλο στις κυτταρικές μεμβράνες, ενώ το EPA κατέχει ουσιαστικά λειτουργικό ρόλο, μια και αποτελεί υπόστρωμα για την δημιουργία των εικοσανοειδών, ένα γκρουπ ουσιών που εμπλέκονται σε χιλιάδες μεταβολικά μονοπάτια του οργανισμού. Και αν αναρωτηθεί κανείς γιατί στις εν λόγω έρευνες δεν χρησιμοποιήθηκε η πλουσιότερη πηγή ω-3 λιπαρών οξέων, που δεν είναι τα ιχθυέλαια αλλά ο λιναρόσπορος και τα έλαια αυτού, η εξήγηση είναι η εξής : Τα ω-3 λιπαρά οξέα του λιναρόσπορου δεν είναι το EPA και το DHA στα οποία αναφερθήκαμε, αλλά κυρίως το άλφα-λινολενικό οξύ, το οποίο όπως έρευνες δείχνουν, σε καταθλιπτικά άτομα μεταβολίζεται δύσκολα σε EPA και DHA.<br />
<br />
Αν κοιτάξουμε τώρα την μέση κατανάλωση ψαριών και την συχνότητα εμφάνισης περιστατικών κατάθλιψης ανά χώρα, θα διαπιστώσουμε πως η μεγαλύτερη κατανάλωση ψαριών συνεπάγεται μικρότερη εμφάνιση κατάθλιψης.<br />
<br />
Άλλες εμπεριστατωμένες μελέτες υποστηρίζουν πως σημαντικό στοιχείο για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, ίσως να μην είναι απλά η πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων, αλλά η σωστή αναλογία μεταξύ ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων. Ο σύγχρονος τρόπος διατροφής, συνεισφέρει στην μεγάλη πρόσληψη λιπαρών της οικογένειας ω-6, γεγονός που διαταράσσει την σωστή αναλογία του κλάσματος ω-6 προς ω-3.<br />
<br />
Εν αναμονή λοιπόν καινούριων επιστημονικών δεδομένων σχετικά με την διατροφή και την κατάθλιψη, τα βασικά συμπεράσματα που πρέπει σοβαρά να εκληφθούν υπόψιν από το σύνολο του γενικού πληθυσμού είναι δύο :<br />
<br />
Μια διατροφή πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα ίσως να συνεισφέρει στη μείωση του ρίσκου για εμφάνιση κατάθλιψης<br />
<br />
Η ίδια διατροφική οδηγία μπορεί να προσφέρει ευεργετικά αποτελέσματα και σε άλλες καταστάσεις (π.χ. καρδιαγγειακά νοσήματα) που μπορεί να σχετίζονται σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό με την εμφάνιση κατάθλιψης (π.χ. πολλές φορές ένα στεφανιαίος ασθενής «πέφτει» σε κατάθλιψη λόγω ενός συνεχόμενου φόβου για την κατάσταση της υγείας του).<br />
<br />
<br />
<strong><span style="color: purple;">Κωνσταντίνος Ξένος</span></strong><br />
<strong><br /><span style="color: purple;"></span></strong>
<strong><span style="color: purple;">Κλινικός Διαιτολόγος M.Sc.</span></strong><br />
<strong><br /><span style="color: purple;"></span></strong>
<strong><span style="color: purple;">M.Sc. in Nutritional Medicine – University of Surrey</span></strong>
<strong><span style="color: red;"></span></strong>
<strong><span style="color: red;"> <a href="http://www.facebook.com/home.php#!/kxdiet?fref=ts" target="_blank">Facebook Κωνσταντίνος Ξένος</a></span></strong>
<strong><span style="color: red;"></span></strong>
<a href="http://www.ksenos.gr/" target="_blank">Website Κωνσταντίνος Ξένος</a></div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-41951455850692386362012-09-24T07:30:00.000-07:002012-09-24T07:30:06.280-07:00Τζόγινγκ αντί για jogging<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι γνωστό τα τελευταία πια χρόνια σε όλους ότι διανύουμε μια εποχή, όπου η απόκτηση χρημάτων έστω για τα απολύτως απαραίτητα είναι για πολλούς από εμάς ένας Γολγοθάς. Καθημερινά είμαστε αντιμέτωποι με πολλά έξοδα και λίγα έσοδα. Λογικό δηλαδή να αυξάνονται τα επίπεδα άγχους, οι αυτοκτονίες, οι ψυχικές νόσοι, η έλλειψη ισορροπίας στις ανθρώπινες σχέσεις και πολλά άλλα προβλήματα. <br />
Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια είναι η αύξηση του ποσοστού των ατόμων που έχουν εθιστεί στο τζόγο και με λύπη παρατητείται ότι το ποσοστό αυτό αναφέρεται σε νεαρότερα άτομα. Πολλές οικογένειες πια εκτός από τα καθημερινά που καλούνται να καλύψουν, χαράτσια, φόρους κλπ, έχουν πληγεί από άτομα εθισμένα στο τζόγο. <br />
Τα άτομα αυτά ξεκινούν συνήθως παίζοντας στο διαδίκτυο διάφορα παιχνίδια με εικονικά χρήματα, λογικό για να ξεκινήσει ο εθισμός, οι εταιρίες αυτές που δρούν ανεξέλεγκτα, επιτρέπουν στα άτομα στην αρχή να κερδίζουν, σαν συνέχεια γεννάται η ιδέα ότι εφόσον κερδίζω γιατί να μη δοκιμάσω και με κανονικά χρήματα. Κι έτσι ξεκινάει το κακό...στην αρχή το άτομο κερδίζει, σπαταλώντας πολλές ώρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή και στη συνέχεια όπως είναι λογικό αρχίζει και χάνει. Κάπου εκεί χάνεται ο έλεγχος, το άτομο θυμώνει και συνεχίζει να παίζει με στόχο αν όχι να κερδίσει τα χαμένα που συνεχώς αυξάνονται, τουλάχιστον να κερδίσει ένα ποσό που έχει βάλει στο μυαλό του. <br />
Πολλοί έφηβοι χρησιμοποιούν τις πιστωτικές κάρτες των γονιών τους κρυφά και δεν αργεί η στιγμή που η κάρτα έχει υπερχρεωθεί και ο γονιός δεν γνωρίζει τίποτα για αυτή τη δραστηριότητα. <br />
Επίσης, πολλοί νέοι 20-35, που είναι άνεργοι δυστυχώς οι περισσότεροι, παίζουν προκειμένου να γεμίσουν την ημέρα τους και να νιώθουν κατά κάποιο τρόπο παραγωγικοί. Μιας και ο ελεύθερος χρόνος είναι άπλετος και χωρίς περιορισμούς κάποια στιγμή χάνουν την άισθηση του χρόνου και καταλήγουν να "παίζουν" μέχρι και 16 ώρες την ημέρα. Η απόγνωση γα την εύρεση μιας θέσης εργασίας, η έλλειψη χρημάτων για τα απαραίτητα, η παραίτηση από οποιοδήποτε άλλο ενδιαφέρον, ο θιγμένος εγωισμός πολλές φορές, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που ενώ είχαν ξεκινήσει μια καριέρα και είχαν κερδίσει την ανεξαρτησία τους αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στο πατρικό σπίτι και να συντηρούνται από άλλους πια κι όχι από τον ίσιο τους τον εαυτό τους, έχει επιτρέψει στους νέους την δημιουργία απατηλών ονείρων για εύκολο κέρδος. Και αυτό το όνειρο που φυσικά χρειάζεται τη Θεά Τύχη και το νόμο των πιθανοτήτων με το μέρος τους, είναι πολύ καλά δομημένο για να δημιουργεί παθητικούς ανθρώπους, απαίδευτους, αδύναμους, χωρίς όνειρα και στόχους...<br />
Αν στην οικογένειά σας υπάρχει άτομο, το οποίο έχετε αντιληφθεί ότι έχει πέσει σε αυτή τη "λούμπα", μη διστάσετε να του μιλήσετε, να επισκεφθείτε ένα ειδικό και να τον παροτρύνετε να σας ακολουθήσει. Δεν θα το κάνετε για τα χρήματα που θα εξοικονομήσετε αλλά για την υγεία του ατόμου που αγαπάτε. </div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-50803191147948795302012-09-14T04:24:00.004-07:002012-09-14T04:24:42.983-07:00Συνέντευξη: "Σκηνοθετώντας" με το Νίκο Σούλη στη Βίκυ Μιχελή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη που μου παραχώρησε ο γνωστ΄ς σκηνοθέτης Νίκος Σούλης για την εφημερίδα "Ο Δημότης της Ανατολικής Αττικής". <br />
<a href="http://dhmoths.gr/interviews-plus/51-interviews/2573-skhnothetwntas-me-to-niko-soulh" target="_blank">Σκηνοθετώντας με το Νίκο Σούλη</a></div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-56105521138259109352012-07-05T16:54:00.003-07:002012-07-05T16:56:06.797-07:00Μερικές ιδέες για την καταπολέμηση της καταθλιψης της ανεργίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μέσα στις λέξεις που καθημερινά ακούμε, καλύτερα να μην τις αναφέρω είναι πια γνωστές σε όλους μας, είναι και αυτή της ανεργίας. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ανέκαθεν στην ιστορία του ανθρώπου υπήρχε, στις μέρες μας όμως έχει καταντήσει να είναι μάστιγα, λέξη που δεν θες να την ακούς, λέξη που σου απλώνει ένα μαύρο σύννεφο γύρω σε και σε καταπίνει.<br />
Είναι πολύ σημαντικό καταρχήν να διακρίνω τη διαφορά του άνεργου με τον άεργο. Στην περίπτωση του άνεργου, η κατάσταση είναι διαφορετική, δηλαδή ο άνεργος είναι χωρίς εργασία χωρίς να το έχει επιδιώξει, είτε εργαζόταν και απολύθηκε, είτε ψάχνει να εργαστεί και λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας δεν μπορεί να ενταχθεί στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ο άεργος από την άλλη, δεν εργάζεται από οκνηρία, βολεύεται με λίγα εως ελάχιστα πράγματα και μέλημα είναι η αποφυγή σημαντικών υποχρεώσεων.<br />
<br />
Τι μπορεί να κάνεις ένας νέος χωρίς εργασία που αισθάνεται ότι η διάθεσή του είναι πεσμένη, τα κίνητρά του να μειώνονται και οι στόχοι του να απομακρύνονται. Είναι αρκετά σημαντικό να μπορεί κανείς να δημιουργεί μια ρουτίνα, μια καθημερινότητα σαν να εργαζόταν, καλό είναι δηλαδή να ξυπνάει όσο πιο νωρίς γίνεται το πρωί, κάτι το οποίο είναι δύσκολο βέβαια αλλά όταν πια γίνεται συνείδηση δεν επιτρέπει στο άτομο να σκεφθεί πως ακόμα μία μέρα πήγε χαμένη. Επιπλέον οι πολλές ώρες ύπνου επιβαρύνουν ή προωθούν καταθλιπτικές συμπεριφορές και σκέψεις.<br />
<br />
Καλό επίσης είναι να υπάρχει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, τακτοποιημένο σε ημέρες και ώρες που θα περιλαμβάνει από τις οικιακές εργασίες, μέχρι τη συναναστροφή με φίλους και συγγενείς, τις ώρες αναζήτησης εργασίας και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα βρίσκεται στο ενεργητικό του κάθε ατόμου.<br />
<br />
Προσοχή στην κατανάλωση φαγητού και ποτού. Συνήθως η βαριά διάθεση μας οδηγεί σε υπερφαγία με αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους. Ένα πρόγραμμα επίσης και στο φαγητό δεν θα ήταν κακό.<br />
<br />
Κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό και δεν έχει εφαρμοσθεί, είναι η δημιουργία συλλόγων των ανέργων κάθε περιοχής με σκοπό την αλληλουποστήριξή τους, τη δημιουργία εθελοντικών ομάδων προκειμένου να προσφέρουν στην τοπική κοινωνία με τον τρόπο που μπορούν και φυσικά να παίρνουν να παίρνουν την ικανοποίηση αυτής προσφοράς μέσα από την παραγωγικότητά τους. Αν υπήρχαν αυτοί οι σύλλογοι θα ήταν ωφέλιμο να ενημερωθούν οι επαγγελματίες της περιοχής για την ύπαρξη τους και μέσω των συλλόγων να αναζητούν το προσωπικό τους.<br />
<br />
Τέλος, θέλω να πω πως η εφαρμογή ενός καλού και δομημένου προγράμματος, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ άκαμπτου και αυστηρού, βοηθάει τόσο στην τόνωση της διάθεσης, στην μείωση των αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων αλλά και στην εξοικονόμηση χρημάτων.<br />
<br />
Σκεφτείτε πως αν δεν εργάζεστε και κάθε μέρα βγαίνετε έξω για καφέ, αγοράζετε τσιγάρα, καίτε βενζίνη, τρώτε junk πόσα χρήματα ξοδεύονται και με πόσες λίγες μη παραγωγικές ασχολίες δαπανήσατε τη μέρα σας.......</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-22934942551465544192012-02-06T09:40:00.000-08:002012-02-06T09:49:45.003-08:00Η Ρένια Τσιτσιμπίκου μιλάει και εκφράζεται.....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6ux5fjTs8EFcShGutryIVAqbVOD02QBlRclAuZlAlgi7_tfvrp5y65n6VulSDoHVGUC31q7Sk3y2UtdmcWQLk6x3cg4J8dnxVWIxJvjLUBsZyY1dyapNLAH_CxJaqWcYT6S8UK5aIyI/s1600/amiras-tsitsimpikou.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6ux5fjTs8EFcShGutryIVAqbVOD02QBlRclAuZlAlgi7_tfvrp5y65n6VulSDoHVGUC31q7Sk3y2UtdmcWQLk6x3cg4J8dnxVWIxJvjLUBsZyY1dyapNLAH_CxJaqWcYT6S8UK5aIyI/s320/amiras-tsitsimpikou.jpg" width="320" /></a></div><br />
Συνέντευξη με την Ρένια Τσιτσιμπίκου<br />
Από τη Βίκυ Μιχελή, Ψυχολόγο<br />
<br />
Μετά από μια επικοινωνία που είχα με την Ρένια Τσιτσιμπίκου, την γνωστή δημοσιογράφο της εκπομπής Μένουμε Ελλάδα που εκπέμπει ή μάλλον εξέπεμπε από την συχνότητα της ΝΕΤ, δέχθηκε να κάνουμε μια συνέντευξη που να αφορά στην Ψυχική Υγεία, τη δύναμη της προβολής της από την τηλεόραση αλλά και τους τρόπους που πρέπει κάποιος να την αντιμετώπιζει. Η Ρένια για 6 χρόνια κάθε μεσημέρι μας κρατούσε συντροφιά μαζί με τον Γιώργο Αμυρά και μαζί τους ταξιδεύαμε στα πανέμορφα μέρη της χώρας μας. Η εκπομπή δεν ήταν μόνο ταξιδιωτική αλλά ταυτόχρονα εκπαιδευτική και επιμορφωτική. Με λίγα λόγια μια αξιόλογη προσπάθεια για ποιοτική τηλεόραση που προβάλλει το ήθος και την παιδεία.<br />
<br />
Β.Μ. Ρένια μετά από 6 χρόνια εκπομπής ξαφνικά βρίσκεται η ΕΡΤ μετέωρη και μαζί με αυτή χιλιάδες εργαζομένοι βιώνουν μια ανασφάλεια χωρίς τέλος και ίσως χωρίς ελπίδα; Πόσο έχεις επηρεαστεί από αυτή την απρόσμενη αλλαγή στη ζωή σου και από το γεγονός ότι στερείσαι να κάνεις κάτι το οποίο αγαπάς;<br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να είμαστε χωρίς εργασία πολλοί συνάδελφοι. Την ίδια διαδικασία περάσαμε ξανά και το καλοκαίρι του 2010, όπου για πολλούς μήνες βρεθήκαμε εκτός ΕΡΤ, λόγω της διακοπής των συμβάσεών μας, και ζήσαμε την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα της ανεργίας. Γεγονός είναι ότι, σ’ αυτή την περίοδο της κρίσης, δεν έχεις περιθώριο να «θρηνήσεις» αυτό που αγαπάς, γιατί δεν κρύβω ότι την συγκεκριμένη εκπομπή, το θέμα της, το έχω αγαπήσει και πιστέψει πάρα πολύ. Αυτό που προέχει είναι η επαγγελματική αποκατάσταση, η επιβίωση, σε έναν επαγγελματικό χώρο που βρίσκεται σε τέλμα, και ει δυνατόν, η διασφάλιση της αξιοπρέπειας του κάθε επαγγελματία.<br />
Σίγουρα πάντως, αυτή τη δεύτερη φορά που η εκπομπή σταμάτησε, η αντιμετώπιση μου ήταν πιο ψύχραιμη. Καταλαβαίνω ότι προέχει η ψυχική και σωματική μου υγεία και μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα.<br />
<br />
<br />
Β.Μ Κατά την άποψη μου η οικονομική κρίση την οποία βιώνουμε, έχει κλονίσει και τα μέσα πολιτισμού όπως είναι η τηλεόραση. Παρατηρώ μια ύφεση και στα Μέσα και ταυτόχρονα την απαξίωση της ανθρώπινης νοημοσύνης. Νιώθω σαν να περιγελούν τον πόνο του μέσου ανθρώπου και ταυτόχρονα προωθούν μια ελαφρότητα σκέψης και απροβληματισμού. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σε αυτό;<br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Νομίζω ότι η είκονα της ελληνικής τηλεόρασης δεν έχει διαφοροποιήθει ιδιαίτερα λόγω της κρίσης. Μιλώντας για την ιδιωτική τηλεόραση, τα φτηνά – και ευτελή - προγράμματα που είχαμε τα τελευταία χρόνια παραμένουν, ίσως σε μικρότερο αριθμό γιατί πια κι αυτά κοστίζουν (!). Παράλληλα, υπάρχουν ακόμα εκπομπές που ονειροβατούν και συντηρούν το lifestyle των χρόνων της «ευμάρειας» γιατί υποθέτω δεν γνωρίζουν πώς να προσεγγίσουν την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι. Όσο για τη δημόσια τηλεόραση, παραμένει πιστή στο να προάγει τον πολιτισμό, την τέχνη, την επιστήμη, την ενημέρωση – και δεν είναι τυχαίο ότι στα μεγάλα και σημαντικά που συμβαίνουν στον τόπο μας βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή – παρ’ όλο που αντιμετωπίζει τόσα σημαντικά προβλήματα τους τελευταίους μήνες, με αποτέλεσμα για πολύ καιρό το πρόγραμμά της να μην υφίσταται στον τηλεοπτικό αέρα.<br />
<br />
Β.Μ. Χωρίς να θέλω να διεισδύσω σε προσωπικά αυλάκια ήθελα να σε ρωτήσω πια είναι η γνώμη σου για την επίσκεψη σε κάποιον Ψυχολόγο; Είναι κάτι που θα έκανες σε κάποια στιγμή της ζωής ή ενδεχομένως κάτι που έχεις ήδη κάνει; Αν ναι πιστεύεις ότι σε βοήθησε; <br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Κάνω ψυχανάλυση εδώ και τέσσερα χρόνια και νομίζω ότι αυτό σου απαντάει σχεδόν όλα τα ερωτήματα! Ναι, φυσικά και πιστεύω ότι με έχει βοηθήσει, το έχω δει, και θεωρώ ότι αυτή η διαδικασία στην οποία έχω επιλέξει να μπω για να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και την πορεία μου, δεν έχει τέλος, με την έννοια που θα είχε η θεραπεία μιας ασθένειας. Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος δικαιούται και οφείλει να κάνει ψυχανάλυση, ακόμα και αν πιστεύει ότι δεν του χρειάζεται. <br />
<br />
Β.Μ. Στην εκπομπή σας έβλεπα στα μηνύματα που περνούσαν πως πολλοί άνθρωποι πέρα από το να προτείνουν μέρη της Ελλάδας για προβολή, σας ευχαριστούσαν για την συντροφιά που τους κρατούσατε κάθε μεσημέρι. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταφέρνει μια εκπομπή να το προσφέρει καθώς υπάρχουν συνάνθρωποί μας που για κάποιο λόγο έχουν βρεθεί σε ένα τέλμα και ψάχνουν τρόπους να βγουν από αυτό, παίρνοντας κίνητρα έστω και από μια εκπομπή που μπορεί να τους ταξιδεύει για λίγο μακριά από τις σκέψεις τους.<br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Είτε είναι η δύναμη της εικόνας που γαληνεύει το μυαλό, είτε η επικοινωνία που είναι έντονη με κάθε γωνιά της χώρας, είτε επίσης οι προτάσεις που δίνουμε, οι εναλλακτικές για να κάνει κάποιος κάτι διαφορετικό, το σίγουρο είναι ότι όλοι, ακόμα και εγώ με τον Γιώργο, σ’ αυτό το δίωρο «ταξιδεύουμε», χαλαρώνουμε, βλέπουμε τη ζωή με άλλο μάτι. Είναι πολλές οι φορές που έχουμε μπει στο πλατό, φορτωμένοι με τα δικά μας καθημερινά προβλήματα και τελειώνοντας την εκπομπή, να είμαστε ανάλαφροι και χαρούμενοι. Η ενέργεια που εισπράττουμε απ’ όσα σου προανέφερα, δεν περιγράφεται! Είναι το καλύτερο τονωτικό και αγχωλυτικό που μπορείς να φανταστείς!<br />
<br />
Β.Μ. Τι θα συμβούλευες όλους τους ανθρώπους που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη; Τι θα τους πρότεινες να κάνουν για να προάγουν την εσωτερική τους ευτυχία και αν κάπου την έχουν χάσει τι θα πρότεινες να κάνουν για να την ανακτήσουν; Σίγουρα το οικονομικό κομμάτι καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας αλλά όχι όλη μας τη ζωή.<br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε αυτή την περίοδο – και ίσως είναι και το μόνο θετικό που έχει προκύψει από την κρίση – είναι να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις με τους ανθρώπους μας. Την οικογένεια και τους φίλους μας. Μετά από χρόνια αποξένωσης και μοναξιάς, είναι ίσως η ώρα να επιστρέψουμε στις βασικές αξίες: την αγάπη, την θαλπωρή, την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα.<br />
<br />
Β.Μ. Ρένια θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο που αφιέρωσες για αυτή τη συνέντευξη, εύχομαι στα εργασιακά να πάνε όλα κατ’ ευχήν και όλοι μας να βγούμε πιο δυνατοί από αυτή την εξαιρετικά κατάσταση και επιτέλους να καταλάβουμε πως μέσα από τις οικονομικές αντιξοότητες καλό είναι να προάγουμε το πνεύμα μας και την ψυχή μας.<br />
<br />
Ρ.ΤΣ. Σ’ ευχαριστώ πολύ.<br />
<div><br />
</div></div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-56651650710491876322012-02-01T03:57:00.000-08:002012-02-01T03:57:51.096-08:00Η λάμψη του μυαλού: The shining by Stanley Kubrick<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Πρόσφατα είδα την ταινία The Shining του μεγάλου Stanley Kubrick και δεν μπόρεσα παρά να να κλείσω την τηλεόραση με τεράστια ερωτήματα να έχουν δημιουργηθεί στο μυαλό μου.<br />
Πρώτο και κυριότερο είναι η τέλεια αποτύπωση από τη μεριά του σκηνοθέτη, το πέρασμα της γραμμής μεταξύ γραμμής και παραλόγου. Η ερμηνεία του Nicholson είναι συγκλονιστική και μόνο τα βλέμματα του ήταν η τέλεια αναπαράσταση αυτής της διαδικασίας.<br />
Αυτό που διερωτήθηκα είναι αν όντως υπάρχει η Λάμψη που ανέφερε ο μάγειρας του ξενοδοχείου στον γιο του Jack ή αν απλά η ταινία έδειχνε μια παρέα ψυχωσικών και δη τη λειτουργία μιας ψυχωσικής οικογένειας που κάνει τέτοιου είδους επιλογές ώστε το πρόβλημα της να πολλαπλασιαστεί και να γίνει ανυπόφορο για όλους.<br />
Δεν έχω γνώση για τους psycic και ίσως αμφιβάλλω για αυτή τη συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αλλά μέσα από τη δίκη μου κριτική ματιά είδα μια οικογένεια με παθογένεια, στην οποία ήταν θέμα χρόνου η εκδήλωση εκρήξεων.<br />
<br />
Στη σκηνή που η Γουέντυ ανακαλύπτει το χειρόγραφό του Jack που δεν περιλάμβανε τίποτα άλλο από τη φράση "All work and no play makes Jack a dull boy" να επαναλαμβάνεται σε κάθε είδους μορφή χειρόγραφου κειμένου που θα μπορούσε να έχει, βλέπουμε τον ψυχωσικό καταναγκασμό του. Ίσως και η επιλογή της συγκεκριμένης φράσης να μην είναι τυχαία καθώς για την αγγλική γλώσσα είναι ένα proverb που σημαίνει πως αν δεν ξεκουραστείς από τη δουλειά η ζωή θα καταντήσει βαρετή. Και γιατί το αναφέρω αυτό, ο Jack προσελήφθη στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο για να είναι ο επιστάτης για τους χειμερινούς μήνες και όμως σε καμία σκηνή της ταινίας δεν τον βλέπουμε να κάνει την παραμικρή εργασία συντήρησης, παρά μόνο να κάθεται παθητικά μπροστά σε μια γραφομηχανή και να σπάει το μυαλό του για μια καλή ιδέα. Άρα θεωρώ ότι ο όρος cabin fever Που χρησιμοποιείται στην περιγραφή της ταινίας ναι μεν αρμόζει αλλά δεν αποδίδει και την πραγματικότητα της ιστορίας.<br />
<br />
Όσο για το γιό τους θεωρώ ότι είναι μια καθαρή σχιζοφρενική φιγούρα που μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι γονείς του δεν το βοηθάνε στην εξέλιξή του και ενδεχομένως εθελοτυφλούν στο πρόβλημα αν κρίνουμε από την συζήτηση της μητέρας του με την γιατρό στην αρχή της ταινίας.<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-68990464100152596782011-12-12T12:52:00.000-08:002013-10-04T04:00:43.865-07:00Ωδή στον έρωτα ή ζεστή εκδίκηση; The cook, the thief, his wife and her lover<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ακούμε, βλέπουμε ή ακόμα και ζούμε καταστάσεις στις οποίες έχουμε παγιδευθεί, έχουμε καταπιέσει κάθε ενδότερη επιθυμία και πόσο μάλλον βλέπουμε μπροστά μας ένα αδιέξοδο. Πόσο το καταπιεσμένο Εγώ μπορώ να αντέξει και να κρύβεται και να προσποιείται, κι όλο αυτό χάριν στον κακό διαχωρισμό και ιεράρχηση των υλικών έναντι των συναισθηματικών αναγκών και επιδιώξεων;<br />
<br />
Προτείνω να δείτε την ταινία The cook, the thief, his wife and her lover, διαλέξτε χαρακτήρα, ταυτιστείτε, αναλύστε τον και κατ΄επέκταση αναλύστε τον ίσιο σας τον εαυτό. Πρόκειται για μια ταινία που τονίζει τα όρια της ανθρώπινης αναξιοπρέπειας, τα όρια ανθρώπινης έπαρσης σε συνδυασμό με την αμάθεια, τους κακούς τρόπους και της ασυδοσίας. Μια ταινία που τονίζει στο έπακρο της καταπιεσμένης εως ανύπαρκτης σεξουαλικότητας, τον νεοπλουτισμό, την ασέβεια στον εαυτό και στον συνανθρώπο που μπορέι να αγγίξει ακόμα και τον σοδομισμό. Μια ταινία που ταυτόχρονα εξυμνει τον έρωτα σωματικό και πνευματικό, μια ταινία που προωθεί την ευγενή άμιλλα, μαι τανία που εκφράζει τον ανθρώπινο πόνο ταυτόχρονα τόσο ρεαλιστικά και σουρρεαλιστικά. Μια ταινία που θα αγγίξει που θα αγγίξει την υπόσταση του καθενός, που θα τον κάνει να αναρωτηθεί και να εμβαθύνει την δική του καταθλιπτική διάθεση. <br />
<br />
Μια τανία που δείχνει πως καμιά φορά αυτά που δοκιμάζουμε στους άλλους τα βρίσκουμε μπροστά μας. Αναρωτηθείτε και σκεφτείτε φταίνε οι άλλοι ή εσείς οι ίδιοι για τη ζωή σας; Είναι οι άλλοι υπεύθυνοι για όλα ή η καταπίεση στην οποία έχετε υποβάλλει τον εαυτό σας; <br />
<br />
Καμια φορά τα πολλά λογιά είναι περιττά όταν δίνεται η ευκαιρία στο καταπιεσμένο Εγώ να ξεπηδησει και να πατήσει παύση στον ατέρμονα μονόλογο της παρηκμασμένης ανάγκης για φαινομενική ανωτερότητα. <br />
<br />
Προετοιμαστείτε να ξεπεράσετε για λίγο τα ταμπού και τον καθωσπρεπισμό της καθημερινότητας. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του ρόλου και του κριτή......<br />
</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-59728449441859630502011-12-12T03:57:00.000-08:002013-10-04T04:00:02.141-07:00Σεξουαλική ταυτότητα; Whatever works by Woody Allen<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πρόσφατα είδα την ταινία Whatever works του μοναδικού Woody Allen, όπως σε όλες τις ταινίες του έξυπνοι και πνευματώδεις διάλογοι, με όμορφο λεξιλόγιο και φυσικά τέλεια έκφραση συναισθημάτων. Ο γνωστός νευρωτικός τύπος του Allen ξεδιπλώνεται στην ταινία και συμπαρασύρει κι άλλους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή μαζί του να εκφραστούν και να ανακαλύψουν το ρόλο τους σαν "κάμπιες". Μοναδικές εναλλαγές και συναισθηματικές καταστάσεις που και ο πιο άκαμπτος χαρακτήρας θα λυγίσει και θα αναρωτηθεί τι πρέπει να κάνει με τη ζωή του. <br />
<br />
Η ταινία αναφέρεται στην κρυφή σεξουαλική ταυτότητα που κρύβουμε μέσα μας, τον πατέρα που ψάχνουμε, τις ορμές που καθηλώνουμε και τις ασύνειδες επιθυμίες που μπλοκάρουμε για πάντα. <br />
<br />
Ποιανού είναι η σεξουαλική ταυτότητα; Της κοινωνίας ή δική μας υπόθεση; Μπορούμε να την αποδεχθούμε και να την βάλουμε στα όρια του ούτως ή άλλως επιβαλλόμενου καθωσπρεπισμού και να την βιώσουμε χωρίς να στερούμε στιγμές ευτυχίας από τον εαυτό μας, τη ζωή μας και την ανάγκη μας για ενέργεια. <br />
<br />
Θα πρότεινα να δείτε την ταινία και να συζητήσουμε πάνω σε αυτό....δείτε την τέλεια έκφραση συναισθημάτων, την άψογη προσαρμογή ενός ατόμου σε καταστάσεις προκειμένου να μάθει και να νιώθει ότι υπάρχει....δείτε την απελευθέρωση της κάμπιας και την μεταμόρφωσή της σε πεταλούδα....<br />
Περιμένω e mail σας και προτάσεις πάνω σε αυτό.....</div>
Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-85886549825219003372011-11-28T14:39:00.000-08:002011-11-28T14:39:49.342-08:00Η τέχνη του ακούειν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Πολλοί από εμάς πολλές φορές μπορεί να παρανιόμαστε ότι δεν έχουμε ανθρώπους κοντά μας που να μας ακούν. Άτομα με τα οποία να μπορούμε να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας, τα προβλήματά μας και γενικότερα ότι μας απασχολεί. Πολλές φορές μπορεί να μην συμβαίνει κάτι ιδιαίτερα συνταρακτικό στη ζωή μας και απλά να έχουμε ανάγκη κάποιον για να του γκρινιάξουμε. Να καθόμαστε με τις ώρες και να κάνουμε αναλύσεις επί των αναλύσεων, να απαντάμε σε διάφορα γιατί και κάπου στη συζήτηση να ξεφυτρώνουν καινούργια. <br />
<br />
Υπάρχουν στιγμές όμως που δεν έχουμε ανθρώπους διαθέσιμους για αυτή μας την ανάγκη και αυτό μπορεί να επιδεινώνει όποια άισθηση μοναξιάς ενδεχομένως αισθανόμαστε. Να νιώθουμε ότι κανείς δεν είναι εκεί για να μας ακούσει, να μας αφουγκραστεί, να μας καταλάβει. Και κάπου εδώ έχρομαι να ρωτήσω το εξής: μπορούμε να κάνουμε εμείς το ίδιο για το άλλους; Το έχουμε κάνει σε δικούς μας ανθρώπους, στις σχέσεις, στις φιλίες μας; Έχουμε επιτρέψει στον άλλον να μιλήσει και να αναμοχλεύει τη ζωή του κι εμείς απλά να του παρέχουμε τα αφτιά μας; <br />
<br />
Είναι μια μορφή ικανοποίησης, το να μπορεί κάποιος να ανέχεται αυτού του είδους τη συνανστροφή που αποζητούμε. Για να μπορούμε να όμως να το έχουμε σε διαθεσιμότητα, αν όχι πάντα αλλά συχνά, θα πρέπει και οι ίδιοι να γίνουμε καλοί ακροατές. Οι γονείς για παράδειγμα θα πρέπει να επιτρέπουν στα παιδιά τους να γκρινιάξουν για το πρόβλημα που έχουν με έναν καθηγητή ή έναν συμμαθητή, να μην προσφέρουν τη λύση που έχουν στο μυαλό τους και να μην καταφεύγουν σε απαντήσεις κάτι θα του έκανες γι΄αυτό έχει αυτή τη συμπεριφορά απέναντί σου. Στις φιλίες μας το ίδιο, στις ίδιες μας το ίδιο. Καλό είναι να παρέχουμε αυτή τη δυνατότητα ακρόασης, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να την λάβουμε πίσω. <br />
<br />
Επίσης, είναι πολύ καλό να σκεφτούμε αν νιώθουμε αυτή τη μοναξιά, αν όταν μιλάμε και γκρινιάζουμε παρέχουμε με πολλές πληροφορίες τον ακροατή μας. Αν εντοπίσουμε ότι αυτό συμβαίνει, τότε θα πρέπει να ιεραρχήσουμε ή να τη στήσουμε αυτά που έχουμε στο μυαλό μας, έτσι ώστε να γίνουμε πιο κατανοητοί και όσο το δυνατόν λιγότερο κουραστικού. Γράψτε τον εαυτό σας σε μια κασέτα και βαθμολογήστε αυτά που λέτε σαν να τα ακούγατε για πρώτη φορά. Σας αρέσετε; Πως μπορεί να νιώθουν οι άλλοι όταν σας ακούν και τι μπορεί να σκέφτονται; Αν εντοπίσετε ότι κουράζεστε, τότε σημαίνει ότι και οι άλλοι κουράζονται. Βρείτε τα λάθη και διορθώστε τα. <br />
<br />
Αν πάλι βρϊσκεστε σε μια συζήτηση που δεν σας τραβάει το ενδιαφέρον, ενώ για τους συνομιλήτες μπορεί να εξαιρετικά σημαντικά, μην την αποφύγετε ή μην προσπαθήσετε να αλλαξετε θέμα συζήτησης, αλλά αντίθετα δείτε τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα και προσπαθείστε να αντλήσετε νέες πληροφορίες που, ναι, μπορεί να μην σας χρειαστούν ποτέ αλλά θα κάνετε τους συνομιλητές σας να νιώσουν σημαντικοί και σίγουρα κάποια θα σας το ανταποδώσουν.</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-6225705938596961832011-11-17T02:04:00.000-08:002011-11-17T02:04:26.284-08:00Στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ομολογουμένως ζούμε μία εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι δεν κινδυνεύουν πια από βομβαρδισμούς και εισβολές, αλλά αντίθετα από ασταθή ισορροπία που κλονίζει την ψυχική υγεία και την καθημερινότητα του μέσου αστού. <br />
<br />
Η χρήση όπλων είναι passe και ίσως πιο σκαία γι΄αυτό το νέο μοντέλο επιβάλλει την ψυχική κατάρρευση του ατόμου. Για ποιους λόγους; Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό αλλά κι αν απαντούσα είναι η προσωπική μου εκτίμηση και ίσως να μην ενδιαφέρει τόσο. <br />
<br />
Τι μπορούμε να κάνουμε για να προσπαθήσουμε τουλάχιστον να δούμε τα πράγματα έστω και λίγο πιο αισιόδοξα και με μια νότα ψυχραιμίας. Οφείλω κάπου εδώ να τονίσω πως οι αρχαίοι έλεγαν "μέτρον άριστον", τα π΄΄αντα δηλαδή στη ζωή να γίνονται με μέτρο και έτσι να μπορούμε να την απολαμβάνουμε στο μέγιστο. Η αλήθεια είναι πως σαν λαός τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ να πω ακριβώς πόσα, είχαμε χάσει αυτό το μέτρο, ζούσαμε την ζωή στην υπερβολή της και όχι με μετριότητα, που σημαίνει ότι είχαμε βολευτεί σε μια placebo πραγματικότητα, γιατί έτσι πιστεύαμε πως θα είμαστε ευτυχισμένοι. Δεν συμμερίζομαι τις πολιτικές αποφάσεις που προσπαθούν να μας φτάσουν στο άλλο άκρο, αλλά κάπου έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης σε αυτή την κατάσταση. Το φαίνεσθαι σε αυτά τα χρόνια πήρε μεγαλύτερη αξία από το είναι, οι σχέσεις χάλασαν, ο θεσμός της οικογένειας παρήκμασε, η αξιοκρατία και η αυτογνωσία χάθηκε και το άτομο μόνο ζήταγε. Η υπομονή μεταξύ των ανθρώπων μειώθηκε και η τέχνη του να μπορεί κανείς να ακούει και να αφουγκράζεται το διπλανό του μπήκε στο χρονοντούλαπο. <br />
<br />
Σαφέστατα οι οικονομικές απαιτήσεις είναι πολλές και τα εισοδήματα πια λίγα, αλλά μπορούμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το θείο δώρο της ανθρωπιάς. Προσπαθήστε να μην επιτρέψετε στα προβλήματα οποιας φύσεως να σας καταβάλουν, συζητήστε τους δικούς σας ανθρώπους και ακούστε τι έχουν να σας πουν. Βάλτε στην καθημερινότητά σας συνήθειες που δεν είχατε ποτέ ή ίσως τις είχατε εγκαταλείψει, μια βόλτα για περπάτημα στη γειτονιά για παράδειγμα. Για τα ζευγάρια είναι πολύ σημαντικό να μην παραμελήσουν τον ερωτικό τους τομέα, δεν υπάρχει καλύτερο αγχολυτικό από το σεξ, κι αν δυσκολεύεστε κλείστε ένα ραντεβού στο σπίτι με τον/την αγαπημένο/η σας και βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει. Μην επιτρέπετε στο άγχος της καθημερινότητας να εξουδετερώνει τις γενετήσιες ορμές, που σίγουρα κάποιο λόγο έχουν. Ασχοληθείτε με τα παιδιά σας, διαβάστε μόνοι σας, παίξτε μαζί τους, γευματίστε όλοι μαζί όσο πιο συχνά μπορείτε, ακούστε τα και ενημερώστε τα για την εποχή μας. <br />
<br />
Δεν μπορώ να μιλήσω για τρόπους εξοικονόμησεις χρημάτων αλλά σίγουρα μπορώ να μιλήσω για τρόπους ανάκτησης στιγμών ευτυχίας. Γιατί το σίγουρο είναι πως μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι κάθε μέρα, ίσως όχι όλη την ημέρα αλλά κάποιες στιγμές μέσα σε αυτή. <br />
<br />
Για όσους αντιμετωπίζουν κρίσεις πανικού, μην επιτρέπετε να εισχωρήσουν κι άλλο στη ζωή σας, πηγαίνετε κατά πάνω τους, είναι προτιμότερο να φοβηθείτε εκίνη τη στιγμή πάρα πολύ και μετά να κάνετε μια σωστή εκλογίκευση και α έχετε μάθει κάτι παρά να τις αφήνετε να διεισδύουν σε όλους τους τομείς και να επεκτείνονται. <br />
<br />
Τέλος, αν αισθάνεστε την ανάγκη να μιλήσετσ σε κάποιον ειδικό για να σας βοήθησει και δεν ανταποκρίνεστε στις οικονομικές του απαιτήσεις, εξηγήστε και ζητήστε την καλύτερη προσφορά. </div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-26121236146295276872011-09-23T04:36:00.000-07:002011-09-23T04:36:09.462-07:00Το προφίλ των ατόμων που εξαφανίζονται και οι λόγοι που οδηγούν στην φυγή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια εποχή οικονομικής τρομοκρατίας, όπου οι άνθρωποι βρίσκονται σε απόγνωση λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ακριβώς επειδή κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ο τρόπος που ο καθένας αντιμετωπίζει τις καταστάσεις και τις συνθήκες της ζωής, καλό είναι να γνωρίζουμε τις συνέπειες αυτών στη ζωή κάποιων συνανθρώπων μας. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς το γεγονός, άσχετα αν δεν γίνεται γνωστό μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ότι πολλοί συνάνθρωποί μας καθημερινά εξαφανίζονται. Άλλοι βρίσκονται και άλλοι μένουν χαμένοι με κάποιους ανθρώπους πίσω να αγωνιούν για την τύχη τους. Πίσω από κάθε άνθρωπο κρύβεται μια ιστορία και ένα σκηνικό που δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια του τη ζωή. Ύστερα από μια έρευνα που έγινε μέσω διαδικτύου, συνελέχθησαν στοιχεία που υποδεικνύουν τους λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να εξαφανιστεί καθώς και οι τύποι εξαφανίσεων που έχουν οριστεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς, δεν βρέθηκε κάποια σχετική ελληνική έρευνα ή δημοσίευση, η πλειονότητα των στοιχείων προέρχεται από Αστυνομικές Αρχές της Αυστραλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, του Καναδά και των ΗΠΑ. <br />
<br />
<br />
<br />
Καταρχήν, θα δώσουμε έναν ορισμό για το άτομο που έχει εξαφανιστεί. Σύμφωνα με τον Payne (1995: 335) εξαφανισμένο θεωρείται ένα άτομο το οποίο λείπει από τις συνήθεις κοινωνικές, επαγγελματικές δραστηριότητες του και οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στον κύκλο αυτού του ατόμου νιώθουν υποχρεωμένοι να αναφέρουν την εξαφάνισή του και να ψάξουν για αυτό το άτομο είτε μόνοι τους είτε με το απευθυνθούν στις αρχές. Με λίγα λόγια αυτοί που εξαφανίζονται είναι αυτοί που με κάποιο τρόπο εγκαταλείπουν την καθημερινή τους ζωή. Κι εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι σε αυτό το κυνήγι ζωής μέσω του χρήματος που είναι απαραίτητο για την επιβίωση, θα πρέπει να έχουμε το νου μας για συνανθρώπους που ενδεχομένως κρίνουμε ότι είναι ευάλωτοι και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες τις τρέχουσας κατάστασης και πιθανόν να βρουν σαν μοναδική λύση να εξαφανιστούν από το πρόβλημα. Πολλές φορές επειδή κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε σκέψεις αυτοκτονίας, αν και εφόσον δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι που θα αναφερθούν πιο κάτω, η πρόληψη είναι το καλύτερο μέσο για να παράσχουμε βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη ή ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. <br />
<br />
<br />
<br />
Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία οι αγνοούμενοι χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: σε αυτούς που έχουν εξαφανιστεί εκούσια, δηλαδή με τη θέληση τους και σε αυτούς που έχουν εξαφανιστεί ακούσια, χωρίς τη θέληση τους και ίσως καμιά φορά βίαια. Στην πρώτη κατηγορία, σε αυτούς δηλαδή που έχουν εξαφανιστεί εκούσια ανήκουν οι έφηβοι – νέοι κυρίως λόγω οικογενειακών προβλημάτων, οικογενειακής βίας (λεκτικής – σωματικής), χρήση ναρκωτικών ή άλλων ουσιών, σεξουαλική απόκλιση και ενδοσχολική βία. Σε αυτοί την κατηγορία ανήκουν επίσης και ενήλικες οι οποίοι εξαφανίζονται είτε γιατί μια σχέση τελειώσε, είτε λόγω οικονομικών προβλημάτων, ακόμα και προβλημάτων υγείας κυρίως ψυχικής. <br />
<br />
Στη δεύτερη μεγάλη κατηγορία ανήκουν των ακούσια εξαφανισμένων ανήκουν άτομα μεγαλύτερα σε ηλικία με προβλήματα υγείας όπως η νόσος Αλτζχαιμερ, γεροντική άνοια, αμνησία κλπ, παιδιά που έχουν αρπαγεί από έναν από τους 2 γονείς, ενήλικες που έχουν απηχθεί και άτομα που εμπλέκονται σε εμπόριο λευκής σαρκός ή ναρκωτικών και πολλές φορές μπορεί να αδηγεί στο έγκλημα. Κάποιοι ερευνητές έθεσαν με διαφορετικό τρόπο τους ακούσια και εκούσια εξαφανισμένους ανθρώπους, ως αυτούς που εξαφανίστηκαν χωρίς να έχουν κάποια πρόθεση και ως αυτούς που είχαν κάποια πρόθεση, ένα σκοπό. <br />
<br />
<br />
<br />
Τρεις από τους συνηθέστερους λόγους εξάφάνισης είναι τα προβλήματα ψυχικής υγείας, οι πιέσεις της ζωής και οι συγκρούσεις με άλλους ανθρώπους. Βέβαια, η βιβλιογραφία έχει δείξει ότι η πλεοψηφία των εξαφανισθέντων μετά από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα επιστρέφει στο οικείο περιβάλλον και αυτό σύμφωνα με τους Tarling & Burrows (2004) δείχνει ότι αυτοί που επιστρέφουν εκπλήρωσαν την συναισθηματική ή ψυχολογική τους επιθυμία για να εξαφανιστούν και να μείνουν μόνοι τους και είναι πια έτοιμοι να επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους και στο οικείο περιβάλλον τους. Κατά τον Newiss η πλειοψηφία αυτών που έμειναν εξαφανισμένοι πάνω από ένα χρόνο είναι άντρες και κυρίως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, διαφορετικής πολιτιστικής κουλτούρας και άνω των 19 ετών. Οι έρευνες έχουν δείξει επίσης ότι οι οικογένειες ή οι κοντινοί άνθρωποι των εξαφανισμένων δηλώνουν σχετικά σύντομα την εξαφάνιση και οι περιτπωσεις στις οποίες δεν συμβαίνει αυτό είναι όταν το άτομο που έχει εξαφανιστεί, έχει επαναλάβει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν και εν τέλει επιστρέφει στο χώρο του. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε νέους ανθρώπους με προβλήματα στο σπίτι που πιθανότατα εξαφανίζονται για να κερδίσουν ένα μερίδιο προσοχής εκτός της φυγής από την τρέχουσα κατάσταση. Σε αυτές τις περιπτώσεις των νέων στων οποίων τα σπίτια υφίστανται συγκρούσεις ή κρούσματα βίας ακόμα και όταν οι οικογένειες αναφέρουν την εξαφάνιση δεν τολμούν να ενημερώσουν για την οικογενειακή ζωή τους. <br />
<br />
<br />
<br />
Για τις αστυνομικές αρχές βέβαια προτεραιότητα έχουν οι εξαφανίσεις που δείχνουν ότι το άτομο έχει εξαφανισθεί με στόχο την αυτοκτονία και τις εξαφανίσεις που γίνονται κάτω από ύποπτες συνθήκες (foul play). Γι’ αυτό και εξετάζεται τόσο το ψυχολογικό προφίλ του ατόμου όσο και εγκληματολογικό. Στις περιπτώσεις των foul plays έχει παρατηρηθεί ότι εμπλέκονται άτομα που είχα να κάνουν με εμπόριο λευκής σαρκός, γι΄αυτό και στις έρευνες άλλων χωρών υπάρχει μεγάλος αριθμός εξαφανισμένων ιερόδουλων, το εμπόριο ναρκωτικών, οι απαγωγές και ίσως τα εγκλήματα πάθους. Συνήθως αυτές οι περιπτώσεις οδηγούν στην δολοφονία. Επίσης, μπορούμε σε αυτή την κατηγορία να εντάξουμε και την ενδοσχολική βία, κάτι που συνέβη και στη χώρα μας με την περίπτωση του Άλεξ από τη Βέροια. <br />
<br />
<br />
<br />
Η άλλη κατηγορία που έχει προτεραίοτητα είναι αυτή που εμπεριέχει τον κίνδυνο της αυτοκτονίας. Από τις έρευνες που έχει κάνει η αστυνομία της Αυστραλίας έχει φανεί ότι η πλειοψηφία αυτών που εξαφανίζονται είναι άντρες, συνήθως παντρεμένοι με παιδιά, ηλικίας 41-65 χρόνων και έχει παρατηρηθεί να εξαφανίζονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. <br />
<br />
<br />
<br />
Τέλος, θα αναφερθούν κάποιοι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά το σκάνε από το σπίτι τους. Οι κυριότεροι είναι οι εξής: το ιδρυματικό περιβάλλον, παιδιά που μεγαλώνουν σε ιδρύματα και δεν αντέχουν άλλο εκεί και το σκάνε με σκοπό να ανεξαρτητοποιηθούν. Παιδιά που ζουν σε βίαιο περιβάλλον, είτε είναι τα ίδια αποδέκτες τις βίας ή άλλα μέλη της οικογενείας. Παιδιά που με προβλήματα ψυχικής υγείας, που εμπλέκονται με ναρκωτικά, παιδιά με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες που είτε μένουν κρυφές είτε δεν υπάρχει αποδοχή και άρα απομόνωση και απόρριψη από την οικογένεια και φυσικά το σχολικό περιβάλλον. Κατά τους Hirschel and Lab (1998) τα παιδιά μεταξύ 8-12 χρονών εξαφανίζονται λόγω του φτωχού ή αρνητικού τους περιβάλλοντος. Παιδιά μεταξύ 12-15 χρόνων εξαφανίζονται λόγω σχολικών προβλημάτων. Επίσης, διαχώρισαν τους λόγους εξαφάνισης των παιδών σε γονεοκεντρικούς (parent-centered) και σε παιδοκεντρικούς (child-centered). Στην περίπτωση των παιδοκεντρικών λόγων ένας έφηβος μπορεί να εξαφανιστεί λόγω προβλημάτων που αντιμετώπιζει εκτός σπιτιού ή σε αρνητικά συναισθήματα που βιώνει, όπως η μοναξιά ή και στην επιθυμία του να νιώσει ανεξάρτητος. Ενώ οι γονεοκεντρικοί λόγοι μπορεί να είναι η γονεική απόρριψη, η κακοποίηση του παιδιού ή οι «καβγάδες εξουσίας» μπορεί να οδηγ’ησουν το παιδί στην εξαφάνιση. <br />
<br />
Κάτι που έχουν δείξει οι έρευνες όσον αφορά στα παιδιά, είναι πως το προφίλ των παιδιών που εξαφανίζονται είναι το ίδιο αυτών που καταφεύγουν στα ναρκωτικά, το αλκοόλ. Η καλύτερη πρόληψη είναι η ύπαρξη προγραμμάτων που αποτρέπουν τα παραπάνω και ογηγούν σε ομαλή ένταξη στην ενήλικη ζωή. Όπως έχει ήδη αναφερθεί στις δηλωμένες εξαφανίσεις νέων δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ από τη μεριά της οικογένειας η κακοποίηση του παιδιού καθώς επίσης η πνευματική διαύγεια ή ή σεξουαλικότητα. <br />
<br />
<br />
<br />
Ενδεικτικά θα αναφερθούν κάποια ποσοστά εξαφανίσεων που έχουν δημοσιευθεί. Τα δεδομένα της New South Wales Police αναφέρουν ότι πολλές νεαρές γυναίκες 13-15 χρόνων έχουν εξαφανισθεί περισσότερο από μία φορά το χρόνο. Στις περιπτώσεις ιδρυμάτων οφείλεται στον χαλαρό έλεγχο. <br />
<br />
Στο Ηνωμένο Βασίλειο 1 στους 5 νέους που έχει φύγει από το σπίτι, το έχει κάνει γιατί αυτό του έχει ζητηθεί από τον ένα από τους 2 γονείς, σύμφωνα με τον Biehala Wade (2004). Στις ΗΠΑ μόλις το 1/5 των εξαφανίσεων παιδιών έχει αναφερθεί στην Αστυνομία, σύμφωνα με τους Hammer, Finkelhor & Sedlak (2002). <br />
<br />
<br />
<br />
Τέλος, στις περιπτώσεις των ύποπτων εξαφανίσεων (foul play) το ποσοστό να βρεθεί νεκτρό το άτομο είναι μικρό. Ωστόσο σύμφωνα με μια έρευνα του Newiss (2004) με 98 υποθέσεις εξαφανίσεων βρέθηκε ότι σε εκείνες που το άτομο βρέθηκε νεκρό αφορούσε σε γυανίκες ανεξαρτήτου ηλικίας και κατά τον Foy (2006) οι περισσότερες γυναίκες ήταν εμπλεγμένες στην πορνεία και οι εξαφανίσεις τους λάμβανουν τόπο κύριων κατά τα Σαββατοκύριακα και πιο ειδικά Σάββατο βράδυ και η τελευταία φορά που εθεάθησαν ήταν σε κάποιο δημόσιο χώρο. Η έρευνα έδειξε ότι η πορνεία και η εξαφάνιση συνδέεται με τον εξής τρόπο με τις γυναίκες. Πρόκειται για γυναίκες που το έσκασαν από το σπίτι τους, συνήθως μπλεγμένες με ναρκωτικά και ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν και να βγάλουν τη δόση τους ήταν η πορνεία. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-89053429862394617482011-09-21T04:02:00.000-07:002011-09-21T04:02:36.388-07:00Η δύναμη του μυαλού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Διανύουμε μία οικονομικο - ιστορική περίοδο σαν χώρα και σαν άνθρωποι που μόνος στόχος είναι η επιβίωση και ίσως η επικράτηση θεσμών, αξιών και ηθικών αρχών. Βασικό συνάισθημα που επικρατεί αυτόν τον καιρό στην πλειοψηφία των ανθρώπων είναι αυτό της απόγνωσης, είναι όμως μόνο το μόνο που μπορεί να επικρατήσει, δεν υπάρχει το άλλο άκρο; Δεν προσπαθώ να τονίσω να δημιουργήσουμε μια ουτοπία για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε και να ανασυγκροτηθούμε, αλλά τουλάχιστον να μην ξεχάσουμε ότι είμαστε άνθρωποι και έχουμε βασικές ανάγκες και ένστικτα. Γνωρίζω πολύ καλά πως ειδικά αυτή την περίοδο η επίσκεψη σε ένα Ψυχολόγο είναι πολυτέλεια και ασύμφορη. Ίσως να φταίμε και εμείς οι ίδιοι οι επαγγελματίες με τις τραγικά υψηλές τιμές που ακούγεται ότι χρεώνουμε. <br />
<br />
Όμως αναρωτιέμαι είναι προτιμότερο να καλύψουμε ένα πρόβλημα μας, που δεν έχει κάποια παθολογία με την χρήση φαρμάκων ή με όποιες δυσκολές αυτό συνεπάγεται να έχουμε το σθένος και την πυγμή να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας; Δεν είναι μια διαδικασία εύκολή αλλά είναι προτιμότερο να μην σκεφτόμαστε επειδή ακολουθούμε κάποια φαρμακευτική αγωγή; Πως θα μπορέσουμε να αισθανθούμε, να νιώσουμε, να επιθυμησουμε, να βάλουμε στόχους και να καλλιεργήσουμε αυτό που λέγεται εαυτός και ως εκ τούτου να βρούμε λύσεις προς το συμφέρον μας; <br />
<br />
Το μυαλό μας έχει τόση δύναμη που κανένα φάρμακο δεν είναι αρκετό για να την ελέγξει και να την εξουδετερώσει. Όσο το αφήνουμε τόσο θα μας αφήνει και δεν θα μπορούμε να βάλουμε σε σειρά σκέψεις, δραστηριότητες και να επιτεύξουμε στόχους.<br />
<br />
Τέλος, θέλω να ρωτήσω μήπως μας βολέυει αυτή η κατάσταση απραξίας και αδράνειας του μυαλού στην οποία έχουμε περιέλθει; Μήπως έχουμε ξεβολευτεί από μια πραγματικότητα που δεν μας χάριζε τίποτα άλλο παρά ύλη και πλασματική ηλικία; Μήπως έχει έρθει η στιγμή για ολική συναισθηματική και ψυχική ανασυγκρότηση με στόχο τη δημιουργία ανθρώπως πιο ανθεκτικών και λιγότερο βολεμένων; </div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-48803367094116141662011-05-16T02:56:00.000-07:002011-05-16T02:56:51.888-07:00Επίσκεψη σε Ψυχολόγο: Ταμπού ή αναγκαιότητα;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Βρισκόμαστε στο 2011 και ακόμα υπάρχει το ερώτημα αν η επίσκεψη σε έναν Ψυχολόγο είναι ταμπού ή ανάγκη. Πολλοί σκέφτονται ότι αν χρειαστεί να πάω σε έναν Ψυχολόγο σημαίνει ότι έχουν τρελαθεί και κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι όμως έτσι, αντίθετα η επίσκεψη σε έναν επαγγελματία Ψυχικής Υγείας προυποθέτει μεγάλη γνώση του εαυτού αι ετοιμότητα στο να καθρετίσει κανείς τον εαυτό του και να ακούσει κάποια πράγματα που δεν θα του χαιδέψουν τα αφτιά, πράγμα που συμβαίνει όταν μιλάμε με τους φίλους μας. Το χάιδεμα των αφτιών συμβαίνει γιατί ακριβώς οι φίλοι μας έχουν κάποιο συναίσθημα προς εμάς και στην προσπάθεια τους να μας απαλύνουν τον πόνο ή να μας κάνουν να αισθανθούμε καλύτερα λένε πράγματα που απλά μας ανακουφίζουν πρόσκαιρα. Δεν το κάνουν επίτηδες αλλά από την ανάγκη τους να παραμείνουν στη ζωή μας και να μην παρεξηγηθούν. <br />
Έτσι λοιπόν, καθώς η εποχή, τα προβλήματα και οι ανάγκες τρέχουν πιο γρηγορα από ότι θέλουμε, καμιά φορά χρειάζεται για να ξεμπλοκάρουμε να μιλήσουμε σε κάποιον που έχει τον τρόπο να μας ακούει και να μας βοήθησει να δούμε τον εαυτό μας υπό άλλο πρίσμα μιας κατάστασης. Δυστυχώς, ακριβώς επειδή οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι δεν είναι λίγοι αυτοί που στην ιδέα του τρελογιατρού Ψυχολόγου, δημιουργείται άρνηση, στο τέλος καταλήγουν σε αρμακευτικές αγωγές που δεν τους επιτρέπουν να δουν βαθιά μέσα τους αλλά πρόσκαιρα να κοιμίζουν τις καταστάσεις τις οποίες βιώνουν. Είμαστε οι σκέψεις μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, είναι βασικό να τις αλλάξουμε και να μάθουμε να έχουμε ευελιξία στη ζωή μας παρά να τις κοιμίζουμε και να ζούμε υπό το κράτος του φόβου ότι κάτι κακό θα μας συμβεί. </div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-43503330282431530082011-03-04T08:48:00.001-08:002011-04-16T07:29:11.666-07:00Το καταθιπτικό επεισόδιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Το καταθλιπτικό επεισόδιο συνήθως αρχίζει βαθμίαια, κατά τη διάρκεια μερικών μηνών ή και εβδομάδων. Μπορεί ωστόσο να ξεκίνησει και ξαφνικά μετά από κάποιο τραυματικό γεγονός. Ένα καταθλιπτικό επεισόδιο συνήθως διαρκεί για αρκετό χρονικό διάστημα και τελειώνει αργά και βαθμιαία όπως ξεκίνησε. Επηρεάζει πολλού τομείς της λειτουργίας και όχι μόνο τη διάθεση, αλλά και τις σκέψεις, τα κίνητρα, τη βιολογική και κινητική λειτουργία. Σύμφωνα με το DSM υπάρχουν 9 χαρακτηριστικά του καταθλιπτικού επεισοδίου. <br />
1. Καταθλιπτική διάθεση:<br />
Σχεδόν όλοι οι ενήλικες που υποφέρουν από κατάθλιψη αισθάνονται μια βαθιά θλίψη να διακατέχει τη ζωή τους, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από ήπια μελαγχολία μέχρι την απόλυτη απελπισία. Το άτομο δηλώνει ότι νιώθει μοναξιά, πς δεν υπάρχει κάποιος να τον καταλάβει ή ότι βαριέται. Η ήπια κατάθλιψη συνοδεύεται με κλάμα, ενώ ένα άτομο με βαριά λέει ότι θέλει να κλάψει αλλά δεν τα καταφέρνει. Χαρακτηριστικό της βαριάς κατάθλιψης είναι ότι το άτομο αισθάνεται πως η κατάσταση του δεν έχει γυρισμό και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βοηθήσουν τον εαυτό τους αλλά ούτε και κανείς άλλος. <br />
<br />
2. Ανηδονία:<br />
Είναι η απώλεια ευχαρίστησης ή ενδιαφέροντος σε συνηθισμένες δραστηριότητες που είχε το άτομο (π.χ. δουλειά, χόμπι, φίλοι, κλπ).<br />
<br />
3. Διαταραχή της όρεξης:<br />
Πολλοί πάσχοντες από κατάθλιψη χάνουν την όρεξή τους και αδυνατίζουν αρκετά, ενώ σε άλλες περιπτώσεις πολλοί από αυτούς που πριν έκαναν δίαιτα τρώνε περισσότερο και παχαίνουν αρκετά. <br />
<br />
4. Διαταραχή του ύπνου:<br />
Η αυπνία είναι ένα πολύ κοινό χαρακτηριστικό της κατάθλιψης. Υπάρχουν περιπτώσεις που το άτομο κοιμάται και ξυπνάει αρκετά νωρίς χωρίς να μπορεί να ξανακοιμηθεί, περιπτώσεις που το άτομο κοιμάται κανονικά αλλά ο ύπνος του ατά τη διάρκεια της νύχτας είναι διακεκομένος. Μια άλλη περίπτωση είναι η υπερυπνία, όπου το άτομο ξεπερνάει τις 15 ώρες ύπνου ημερησιως. <br />
<br />
5. Ψυχοκινητική επιβράδυνση ή διέργερση:<br />
Η κατάθλιψη φαίνεται και στιε κινήσεις του ατόμου, όπου γίνονται πιο αργές κι βαριές, το βλέμμα είναι απλανές και ο λόγος γίνεται μονότονος και ιδιαίτερα αργός. Η ακραία μορφή αυτής της κατάστασης είναι η κατατονία. Η άλλη πλευρά είναι η διέγερση όπου το άτομο έχει εκνευρισμό, ανησυχία και ένταση.<br />
<br />
6. Απώλεια ενέργειας:<br />
Το άτομο αισθάνεται μονίμως κουρασμένο, χωρίς ενέργεια ακόμα και αν δεν έχει κάνει τιποτα. <br />
<br />
7. Αισθήματα και σκέψεις αναξιοτητας και ενοχής:<br />
Το ατομο έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν βλέπει δηλαδή καμία θετική πτυχή του εαυτού του. Νιώθει ενοχές για ό, τ συμβαίνει στο παρόν, ό, τι έχει συμβεί στο παρελθόν και ψάχνει να βρει δικαιολογίες για πιθανά μελλοντικά προβλήματα. <br />
<br />
8. Δυσκολίες στη σκέψη:<br />
Πρόκειται για δυσκολία συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και δυσκολία στο ανακαλέσει μνήμες. <br />
<br />
9. Σκέψεις για θάνατο ή αυτοκτονία:<br />
Σε πολύ βαριές περιπτώσεις το άτομο σκέφτεται έντονα το θάνατο καθώς έτσι πιστεύει ότι θα γλιτώσει από τα προβλήματά του το ίδιο αλλά και οι υπόλοιποι γύρω του. <br />
<br />
Στην κατάθλιψη σχηματίζεται ένα τρίγωνο σκέψεων στο άτομο που αφορούν στον ίδιο τον εαυτό, τον κόσμο και το μέλλον. Το άτομο νιώθει για τον εαυτό του ανίκανο στο οτιδήποτε. Βλέπει ότι στον κόσμο τίποτα δεν πάει καλά, όλα είναι εναντίον του. Και φυσικά βλέπει το μέλλον κενό, χωρίς καμία ελπίδα για εξέλιξη ή καλυτέρευση. <br />
Οι σκέψεις πυρηνικές σκέψεις του ατόμου στην περίπτωση της κατάθλιψης είναι τόσο ισχυρά δομημένες που πρέπει στη διαδικασία της Ψυχοθεραπείας να αποδυναμωθούν. <br />
<br />
<br />
<br />
</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-403089327880988932010-11-30T03:13:00.000-08:002010-11-30T03:13:18.278-08:00Παιδική εκδήλωση στο Νέο Βουτζά<div>Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στις 6:30μμ ελάτε στο Βιβλιοπωλείο Βιβλιοθήκη, στο Νέο Βουτζά, να παρακολουθήσετε εναν αστείο πόλεμο μέσα απο μια Χριστουγεννιάτικη περιπέτεια.</div><div>" Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη"</div><div>Παρουσιάζουν ο συγγραφέας του βιβλίου Κυριάκος Χαρίτος και ο εμψυχωτής Χρήστος Χριστόπουλος.</div><div>Για παιδιά 4+</div><div>Είσοδος ελεύθερη.</div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-83405327179417069412010-11-25T01:56:00.000-08:002010-11-25T01:56:44.479-08:00Φωτογραφίες από την παιδική εκδήλωση στο Βιβλιοπωλείο Βιβλιοθήκη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgkidbRaCJnmkEjUxHh6oHzVCSnHd-c4Bz-WvA_i5TQALWdJscL-j_nUE9-2uV_LeaBGSTfXGtBMe35c4Gxs4q61goBgBc3ikqttWdcghyphenhyphenviTGPGPZ8bVAbEyPWpVJAR6l5Zx11yJwtDQ/s1600/DSC01189.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgkidbRaCJnmkEjUxHh6oHzVCSnHd-c4Bz-WvA_i5TQALWdJscL-j_nUE9-2uV_LeaBGSTfXGtBMe35c4Gxs4q61goBgBc3ikqttWdcghyphenhyphenviTGPGPZ8bVAbEyPWpVJAR6l5Zx11yJwtDQ/s320/DSC01189.JPG" width="320" /></a></div> Το Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010, πραγματοποιήθηκε στο Βιβλιοπωλείο Βιβλιοθήκη, της Εριέττας Βουλγάριδης, παιδική εκδήλωση με ανάγνωση αποσπασμάτων από το Μικρό Πρίγκηπα και συζητήσεις πάω σε αυτά για εκμάθηση βασικών αρχών της ζωής και συναισθημάτων, καθώς και με βιωματικά παιχνίδια, κατά τη διάρκεια των οποίων τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Ψυχολόγος Βίκυ Μιχελή και η Εργοθεραπεύτρια Φανή Καζάζη. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6PDfoG28Tp2JugohAmwOiaCGzi8P1ZQRYRP8pLSspkbHn3DaX5XrQWwASIHZYbsgAdfE9S-a3eHLQFUoQs13sZ2vmiTy_j8eyd1t0zwqei2ger5fyikxuNoBmkwGzI8XoaL47SgJOdEU/s1600/DSC01181.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6PDfoG28Tp2JugohAmwOiaCGzi8P1ZQRYRP8pLSspkbHn3DaX5XrQWwASIHZYbsgAdfE9S-a3eHLQFUoQs13sZ2vmiTy_j8eyd1t0zwqei2ger5fyikxuNoBmkwGzI8XoaL47SgJOdEU/s320/DSC01181.JPG" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioQstGnXZrsD-xm-0F4_BMbYfeuBW2y6vPU2I396A97TGriEmJbWF00Uw_8UOXc0yrRBVQ9NJig_mRO_7bZI8WEuWd6OE5HDkUCEZcAJ6ma_ugaqFsqO41N1EhAwbtBxZjKsSDqO24PAU/s1600/DSC01187.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioQstGnXZrsD-xm-0F4_BMbYfeuBW2y6vPU2I396A97TGriEmJbWF00Uw_8UOXc0yrRBVQ9NJig_mRO_7bZI8WEuWd6OE5HDkUCEZcAJ6ma_ugaqFsqO41N1EhAwbtBxZjKsSDqO24PAU/s320/DSC01187.JPG" width="320" /></a></div>Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-6580544596079243122010-11-12T08:49:00.000-08:002010-11-12T08:49:07.999-08:00Εκδήλωση για παιδιά στο Βιβλιοπωλείο "Βιβλιοθήκη" στο Νέο ΒουτζάΤο Σάββατο 20 Νοεμβρίου στις 6:30μμ, οι μικροί μας φίλοι από 7 εώς 11 ετών είναι καλεσμένοι του Βιβλιοπωλείου "Βιβλιοθήκη" και της Βίκυς Μιχελή, Ψυχολόγου, προκειμένου να περάσουν όλοι μαζί ένα δημιουργικό απόγευμα με παιχνίδι. Η εκδήλωση αφορά στην εκμάθηση των συναισθημάτων μας και των βασικών αρχών της ζωής διαβάζοντας αποσπάσματα από το "Μικρό Πρίγκηπα" και παίζοντας βιωματικά παιχνίδια που στόχο έχουν την κατανόηση του εαυτού μας αλλά και της ομάδας. Μαζί με τη Βίκυ Μιχελή, το βιωματικό μέρος θα αναλάβει η Εργοθεραπεύτρια Φανή Καζάζη. <br />
<br />
<br />
Μέγιστος αριθμός παιδιών: 12<br />
<br />
Ηλικίες: 7-11<br />
<br />
Το πρόγραμμα είναι μια προσφορά του βιβλιοπωλείου και δεν έχει κόστος.<br />
<br />
<span style="color: red;">Επειδή όμως θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για να μην υπερβούμε τον μέγιστο αριθμό των παιδιών, είναι καλό να κάνετε μια τηλεφωνική κράτηση.</span><br />
<br />
<span style="color: black;">Κρατήσεις:</span><br />
Βιβλιοπωλείο Βιβλιοθήκη<br />
Εριέττα Βουλγαρίδη<br />
τηλ.22940 78007<br />
e-mail:vivliothiki@gmail.comVicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-48178712428139824662010-11-12T08:44:00.000-08:002010-11-12T08:44:10.898-08:00Παραγωγικό άγχος κατά την προετοιμασία για τις Πανελλαδικές εξετάσειςΚάθε άνθρωπος διακατέχεται από άγχος, καθώς ο κόσμος γύρω μας είναι μεταβαλλόμενος και με συνεχή ερεθίσματα. Πολλά από αυτά τα ερεθίσματα κάποιοι άνθρωποι τα λαμβάνουν σαν απειλή- κίνδυνο και εκεί είναι που βιώνουμε αγχογόνες καταστάσεις. Το άγχος μπορεί να είναι παραγωγικό στην περίπτωση που βλέπουμε το φοβικό αντικείμενο σαν πρόκληση και σαν κατάκτηση ενός στόχου. Όπως είναι φυσιολογικό άγχος βιώνουν και οι μαθητές του Λυκείου και ιδιαίτερα αυτοί της τελευταίας τάξης του, καθώς προετοιμάζονται για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε κάποιο ανώτερο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το άγχος ωστόσο αν δεν δουλευτεί και δεν επεξεργαστεί σωστά, μπορεί να είναι ζημιογόνο. Στην περίπτωση των μαθητών αν το φοβικό αντικείμενο, δηλαδή οι εξετάσεις προκαλεί τέτοιο δέος που οδηγεί το άτομο στην αποδιοργάνωση, τότε όπως είναι φυσιολογικό ο μαθητής χάνει το στόχο και βυθίζεται σε έναν ατέρμονα κύκλο αρνητικών σκέψεων, όπως ότι δεν θα τα καταφέρει. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Η στοχοπροσήλωση σε συνδυασμό με τη σωστή διαχείριση του άγχους μπορεί να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσμα. Μερικές συμβουλές που μπορούν να δωθούν σε όσους προετοιμάζονται για την εισαγωγή τους σε κάποιο Πανεπιστήμιο είναι οι ακόλουθες:<br />
<br />
<br />
<br />
1.Φτιάχνουμε ένα ετήσιο πλάνο των μαθημάτων, φροντίζουμε να είμαστε συνεπείς και επιμελείς στις καθημερινές μας υποχρεώσεις, τόσο για το σχολείο όσο και για το φροντιστήριο, με αυτό τον τρόπο εκμηδενίζουμε την πιθανότητα να αφήσουμε κενά σε μαθήματα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος ιδανικού διαβάσματος καθώς αυτό εξαρτάται από το κάθε άτομο χωριστά και τις διαδικασίες μάθησης και μνήμης οι οποίες εν γένει υπάρχουν.<br />
<br />
2.Πολύ σημαντικό είναι να τηρούμε ένα ημερήσιο πρόγραμμα, τέτοιο ώστε να επιτρέπουμε στον εαυτό μας και κατ’ επεκταση στο σώμα μας να ξεκουραστεί. Ένα ξεκούραστο μυαλό και σώμα αποδίδει πολύ καλύτερα από ένα κουρασμένο. Για παράδειγμα ένας μαθητής που έχει ξενυχτήσει διαβάζοντας πολλές μέρες, νιώθει την κόπωση τόσο στο σώμα του αλλά και νοητικά καθώς είναι πολύ πιθανό να αισθάνεται ότι δεν έχει μάθει σωστά όσα έχει διαβάσει και ως εκ τούτου να μην τα έχει απομνημνεύσει. <br />
<br />
3.Η διατροφή είναι ένα ακόμα κομμάτι της καθημερινότητας μας που δεν πρέπει να αμελείται. Πολλοί μαθητές λόγω άγχους τείνουν κατά την προετοιμάσία τους να παίρνουν βάρος κυρίως γιατί καταφεύγουν στο junk food αλλά και γιατί τρώνε ακατάστατες ώρες. Επίσης, πολλοί τρώνε για να μειώσουν το άγχος, μιας και το φαγητό αποτελεί μια ιεροτελεστία και καταπραυντικά για τον οργανισμό αφού μας κάνει να ξεχνιόμαστε. Η λήψη όλων των απαραίτητων στοιχείων της διατροφής μας είναι πολύ σημαντική καθώς δίνουν ευεξία και βοηθούν στην μνήμη. <br />
<br />
4.Καλό είναι να δίνουμε στον εαυτό μας μικρές επιβραβεύσεις σε εβδομαδίαια βάση. Ας μην αμελούμε μια βόλτα το Σαββατοκύριακο που ο χρόνος είναι περισσότερος και μην στερουμε από τον εαυτό μας την ανάγκη για κοινωνική συναναστροφή. <br />
<br />
5.Τέλος, για τους γονείς προσπαθείστε να έχετε ενσυναίσθηση απέναντι στα παιδιά σας και να γίνεται συνοδοιπόροι σε αυτή την δύσκολη περιόδο της ζωής του. Μην ξεχνάτε ότι είναι έφηβοι με ανησύχιες και ανάγκες, και ότι βρίσκονται στο μεταίχμειο της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής. Αφουγκραστείτε αυτές τις ανάγκες και προσπαθήστε να τις κατανοήσετε.Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8534732188666520402.post-3821567864595215192010-05-19T05:48:00.000-07:002010-05-19T06:29:26.473-07:00Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;Τι είναι αγάπη; Από που ξεκινάει και που τελειώνει; Είναι κάτι χωρίς το οποίο δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος ή είναι απλά μια ανάγκη του μυαλού για να μας δίνει λόγο ύπαρξης στην καθημερινότητα και στις σχέσεις μας; Γιατί αναζητούμε την αγάπη τόσο εμμονικά και όταν την έχουμε προσπαθούμε να τη διώξουμε; Είμαστε άρρωστοι ή απλά όταν αγαπάμε και αγαπιόμαστε βλέπουμε τον πραγματικό μας εαυτό και κάτι σε αυτόν μας φοβίζει; Βλέπουμε αδυναμίες και τρωτά σημεία ή βγαίνουν ανασφάλειες στη φόρα που δεν μπορούμε να χειριστούμε; <br />
<br />
Ξεκινάμε λοιπόν λέγοντας πως για να υπάρχει πρέπει να αγαπάμε πραγματικά και ουσιαστικά τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τους άλλλους να μας αγαπήσουν άνευ όρων αν εμείς δεν τους το εμπνεύσουμε και να έχουμε αποδείξει ότι είμαστε σίγουροι για την ύπαρξή μας και την θέση μας στον κόσμο. Από την αγάπη που δείχνουμε στον εαυτό μας εξαρτώνται και οι σκέψεις που κάνουμε για τον κόσμο γενικότερα και ειδικότερα αλλά και οι σκέψεις που κάνουμε για το μέλλον μας. Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει πως βλέπω λιγότερο καχύποπτα τις δυνάμεις και αδυναμίες μου, στηρίζομαι περισσότερο σε αυτές, μαθαίνω από τα λάθη μου και δέχομαι την αποτυχία και προσπαθώ μέσω αυτής να διδαχθώ για να εξελιχθώ. Κατ' επέκταση βλέπω τον κόσμο πιο καθαρά, πιο διαλλακτικά, πιο βαθιά, δεν σημαίνει πως τον βλέπω αφελώς και ότι όλοι και όλα είναι καλά, αλλά με αυτό τον τρόπο σημαίνει πως βρίσκομαι συνεχώς σε εγρήγορση και σε πνευματική διάυγεια. Βλέπω το μέλλον όπως το παρόν με ευκολίες και δυσκολίες και είμαι προετοιμασμένος για αυτό, με τέτοιο τρόπο που να βιώσω την απογοήτευση όσο πιο ανώδυνα γίνεται εφόσον και αν με επισκεφθεί. <br />
<br />
Σε καμία περίπτωση δεν εννοείται πως δεν θα βιώσουμε τίποτα αρνητικό στη ζωή μας, αλλά έχοντας μια καλή εικόνα του εαυτού μας θα μπορούμε να χειριζόμαστε τις δυσκολίες με μεγαλύτερη ανεση. Θα έχουμε τη δύναμη να εκμηδενίζουμε και να εκλογικεύουμε το άγχος, τις φοβίες και τις όποιες ανησυχίες μας, αποτρέποντας γενικεύσεις που αορούν στον εαυτό, τον κόσμο και το μέλλον.Vicky Michelihttp://www.blogger.com/profile/18176556220414914102noreply@blogger.com