Υπάρχουν στιγμές στη ζωή όλων μας, που οι συνθήκες είναι τέτοιες που δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε και να δούμε με κριτικό μάτι την κατάσταση που μας απασχολεί. Άλλες πάλι φορές αισθανόμαστε μια μειονεξία σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και αυτό είναι που οδηγεί την σκέψη μας στο να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας. Άλλες φορές υπάρχει μια παθολογία που μας κάνει δυσλειτουργικούς στην καθημερινότητά μας. Αυτοί και άλλοι πολλοί λόγοι που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το πως βλέπουμε τον εαυτό μας, τον κόσμο και το μέλλον είναι σημαντικοί για να σκεφθούμε την λύση της Ψυχοθεραπείας. Δεν υπάρχει ηλικία αρμόζουσα για να ξεκινήσει κανείς, απλά η επιθυμία που μπορεί να ανακύψει σε οποαδήποτε στιγμή της ζωής μας. Το ταμπού ότι αν πάω στον Ψυχολόγο σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με εμένα και ότι μάλλον είμαι τρελός πρέπει να ξεπεραστεί και να αρπάξουμε την ευκαιρία να δούμε εκ των έσω τη ζωή μας, τις ενδόμυχες επιθυμίες μας, τα λάθη μας και τις σκέψεις μας. Ο Ψυχολόγος που δεν έχει κανένα συναίσθημα για τον πελάτη, με την έννοια ότι ναι μεν τον συμπονάει, νιώθει τις ανησυχίες του, αλλά δεν είναι κομμάτι της ζωής του για να επηρεάζεται η κρίση του, μπορεί πιο ξεκάθαρα να δει κάποια πράγματα και από κοινού θεραπευτής και θεραπευόμενος να βρουν τον δρόμο τον ομαλό με τα λιγότερα εμπόδια και να βουτήξουν στις σκέψεις αυτές που βασανίζουν το άτομο και κατ' επέκταση να τις αλλάξουν.
Τα παιδιά πολλές φορές είναι οι πιο δύσκολοι πελάτες, καθώς το να πηγαίνουν στον Ψυχολόγο το βλέπουν σαν μια άλλη δραστηριότητα που τους επιβάλλουν οι γονείς να κάνουν και αρνούνται στην αρχή να ανοιχτούν και να μιλήσουν για τις ανησυχίες τους. Πόσο μάλλον αν βρίσκονται στην εφηβεία που υπάρχει γενικότερα μια αίσθηση κυριαρχίας και κατάκτησής του κόσμου, οι σκέψεις που δημιουργούνται είναι τόσο ισχυρές που μπορεί να καθορίσουν όλη τη ζωή.
