Πρόσφατα είδα την ταινία The Shining του μεγάλου Stanley Kubrick και δεν μπόρεσα παρά να να κλείσω την τηλεόραση με τεράστια ερωτήματα να έχουν δημιουργηθεί στο μυαλό μου.
Πρώτο και κυριότερο είναι η τέλεια αποτύπωση από τη μεριά του σκηνοθέτη, το πέρασμα της γραμμής μεταξύ γραμμής και παραλόγου. Η ερμηνεία του Nicholson είναι συγκλονιστική και μόνο τα βλέμματα του ήταν η τέλεια αναπαράσταση αυτής της διαδικασίας.
Αυτό που διερωτήθηκα είναι αν όντως υπάρχει η Λάμψη που ανέφερε ο μάγειρας του ξενοδοχείου στον γιο του Jack ή αν απλά η ταινία έδειχνε μια παρέα ψυχωσικών και δη τη λειτουργία μιας ψυχωσικής οικογένειας που κάνει τέτοιου είδους επιλογές ώστε το πρόβλημα της να πολλαπλασιαστεί και να γίνει ανυπόφορο για όλους.
Δεν έχω γνώση για τους psycic και ίσως αμφιβάλλω για αυτή τη συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αλλά μέσα από τη δίκη μου κριτική ματιά είδα μια οικογένεια με παθογένεια, στην οποία ήταν θέμα χρόνου η εκδήλωση εκρήξεων.
Στη σκηνή που η Γουέντυ ανακαλύπτει το χειρόγραφό του Jack που δεν περιλάμβανε τίποτα άλλο από τη φράση "All work and no play makes Jack a dull boy" να επαναλαμβάνεται σε κάθε είδους μορφή χειρόγραφου κειμένου που θα μπορούσε να έχει, βλέπουμε τον ψυχωσικό καταναγκασμό του. Ίσως και η επιλογή της συγκεκριμένης φράσης να μην είναι τυχαία καθώς για την αγγλική γλώσσα είναι ένα proverb που σημαίνει πως αν δεν ξεκουραστείς από τη δουλειά η ζωή θα καταντήσει βαρετή. Και γιατί το αναφέρω αυτό, ο Jack προσελήφθη στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο για να είναι ο επιστάτης για τους χειμερινούς μήνες και όμως σε καμία σκηνή της ταινίας δεν τον βλέπουμε να κάνει την παραμικρή εργασία συντήρησης, παρά μόνο να κάθεται παθητικά μπροστά σε μια γραφομηχανή και να σπάει το μυαλό του για μια καλή ιδέα. Άρα θεωρώ ότι ο όρος cabin fever Που χρησιμοποιείται στην περιγραφή της ταινίας ναι μεν αρμόζει αλλά δεν αποδίδει και την πραγματικότητα της ιστορίας.
Όσο για το γιό τους θεωρώ ότι είναι μια καθαρή σχιζοφρενική φιγούρα που μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι γονείς του δεν το βοηθάνε στην εξέλιξή του και ενδεχομένως εθελοτυφλούν στο πρόβλημα αν κρίνουμε από την συζήτηση της μητέρας του με την γιατρό στην αρχή της ταινίας.
Πρώτο και κυριότερο είναι η τέλεια αποτύπωση από τη μεριά του σκηνοθέτη, το πέρασμα της γραμμής μεταξύ γραμμής και παραλόγου. Η ερμηνεία του Nicholson είναι συγκλονιστική και μόνο τα βλέμματα του ήταν η τέλεια αναπαράσταση αυτής της διαδικασίας.
Αυτό που διερωτήθηκα είναι αν όντως υπάρχει η Λάμψη που ανέφερε ο μάγειρας του ξενοδοχείου στον γιο του Jack ή αν απλά η ταινία έδειχνε μια παρέα ψυχωσικών και δη τη λειτουργία μιας ψυχωσικής οικογένειας που κάνει τέτοιου είδους επιλογές ώστε το πρόβλημα της να πολλαπλασιαστεί και να γίνει ανυπόφορο για όλους.
Δεν έχω γνώση για τους psycic και ίσως αμφιβάλλω για αυτή τη συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αλλά μέσα από τη δίκη μου κριτική ματιά είδα μια οικογένεια με παθογένεια, στην οποία ήταν θέμα χρόνου η εκδήλωση εκρήξεων.
Στη σκηνή που η Γουέντυ ανακαλύπτει το χειρόγραφό του Jack που δεν περιλάμβανε τίποτα άλλο από τη φράση "All work and no play makes Jack a dull boy" να επαναλαμβάνεται σε κάθε είδους μορφή χειρόγραφου κειμένου που θα μπορούσε να έχει, βλέπουμε τον ψυχωσικό καταναγκασμό του. Ίσως και η επιλογή της συγκεκριμένης φράσης να μην είναι τυχαία καθώς για την αγγλική γλώσσα είναι ένα proverb που σημαίνει πως αν δεν ξεκουραστείς από τη δουλειά η ζωή θα καταντήσει βαρετή. Και γιατί το αναφέρω αυτό, ο Jack προσελήφθη στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο για να είναι ο επιστάτης για τους χειμερινούς μήνες και όμως σε καμία σκηνή της ταινίας δεν τον βλέπουμε να κάνει την παραμικρή εργασία συντήρησης, παρά μόνο να κάθεται παθητικά μπροστά σε μια γραφομηχανή και να σπάει το μυαλό του για μια καλή ιδέα. Άρα θεωρώ ότι ο όρος cabin fever Που χρησιμοποιείται στην περιγραφή της ταινίας ναι μεν αρμόζει αλλά δεν αποδίδει και την πραγματικότητα της ιστορίας.
Όσο για το γιό τους θεωρώ ότι είναι μια καθαρή σχιζοφρενική φιγούρα που μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι γονείς του δεν το βοηθάνε στην εξέλιξή του και ενδεχομένως εθελοτυφλούν στο πρόβλημα αν κρίνουμε από την συζήτηση της μητέρας του με την γιατρό στην αρχή της ταινίας.
