Μέσα στις λέξεις που καθημερινά ακούμε, καλύτερα να μην τις αναφέρω είναι πια γνωστές σε όλους μας, είναι και αυτή της ανεργίας. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ανέκαθεν στην ιστορία του ανθρώπου υπήρχε, στις μέρες μας όμως έχει καταντήσει να είναι μάστιγα, λέξη που δεν θες να την ακούς, λέξη που σου απλώνει ένα μαύρο σύννεφο γύρω σε και σε καταπίνει.
Είναι πολύ σημαντικό καταρχήν να διακρίνω τη διαφορά του άνεργου με τον άεργο. Στην περίπτωση του άνεργου, η κατάσταση είναι διαφορετική, δηλαδή ο άνεργος είναι χωρίς εργασία χωρίς να το έχει επιδιώξει, είτε εργαζόταν και απολύθηκε, είτε ψάχνει να εργαστεί και λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας δεν μπορεί να ενταχθεί στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ο άεργος από την άλλη, δεν εργάζεται από οκνηρία, βολεύεται με λίγα εως ελάχιστα πράγματα και μέλημα είναι η αποφυγή σημαντικών υποχρεώσεων.
Τι μπορεί να κάνεις ένας νέος χωρίς εργασία που αισθάνεται ότι η διάθεσή του είναι πεσμένη, τα κίνητρά του να μειώνονται και οι στόχοι του να απομακρύνονται. Είναι αρκετά σημαντικό να μπορεί κανείς να δημιουργεί μια ρουτίνα, μια καθημερινότητα σαν να εργαζόταν, καλό είναι δηλαδή να ξυπνάει όσο πιο νωρίς γίνεται το πρωί, κάτι το οποίο είναι δύσκολο βέβαια αλλά όταν πια γίνεται συνείδηση δεν επιτρέπει στο άτομο να σκεφθεί πως ακόμα μία μέρα πήγε χαμένη. Επιπλέον οι πολλές ώρες ύπνου επιβαρύνουν ή προωθούν καταθλιπτικές συμπεριφορές και σκέψεις.
Καλό επίσης είναι να υπάρχει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, τακτοποιημένο σε ημέρες και ώρες που θα περιλαμβάνει από τις οικιακές εργασίες, μέχρι τη συναναστροφή με φίλους και συγγενείς, τις ώρες αναζήτησης εργασίας και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα βρίσκεται στο ενεργητικό του κάθε ατόμου.
Προσοχή στην κατανάλωση φαγητού και ποτού. Συνήθως η βαριά διάθεση μας οδηγεί σε υπερφαγία με αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους. Ένα πρόγραμμα επίσης και στο φαγητό δεν θα ήταν κακό.
Κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό και δεν έχει εφαρμοσθεί, είναι η δημιουργία συλλόγων των ανέργων κάθε περιοχής με σκοπό την αλληλουποστήριξή τους, τη δημιουργία εθελοντικών ομάδων προκειμένου να προσφέρουν στην τοπική κοινωνία με τον τρόπο που μπορούν και φυσικά να παίρνουν να παίρνουν την ικανοποίηση αυτής προσφοράς μέσα από την παραγωγικότητά τους. Αν υπήρχαν αυτοί οι σύλλογοι θα ήταν ωφέλιμο να ενημερωθούν οι επαγγελματίες της περιοχής για την ύπαρξη τους και μέσω των συλλόγων να αναζητούν το προσωπικό τους.
Τέλος, θέλω να πω πως η εφαρμογή ενός καλού και δομημένου προγράμματος, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ άκαμπτου και αυστηρού, βοηθάει τόσο στην τόνωση της διάθεσης, στην μείωση των αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων αλλά και στην εξοικονόμηση χρημάτων.
Σκεφτείτε πως αν δεν εργάζεστε και κάθε μέρα βγαίνετε έξω για καφέ, αγοράζετε τσιγάρα, καίτε βενζίνη, τρώτε junk πόσα χρήματα ξοδεύονται και με πόσες λίγες μη παραγωγικές ασχολίες δαπανήσατε τη μέρα σας.......
Είναι πολύ σημαντικό καταρχήν να διακρίνω τη διαφορά του άνεργου με τον άεργο. Στην περίπτωση του άνεργου, η κατάσταση είναι διαφορετική, δηλαδή ο άνεργος είναι χωρίς εργασία χωρίς να το έχει επιδιώξει, είτε εργαζόταν και απολύθηκε, είτε ψάχνει να εργαστεί και λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας δεν μπορεί να ενταχθεί στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ο άεργος από την άλλη, δεν εργάζεται από οκνηρία, βολεύεται με λίγα εως ελάχιστα πράγματα και μέλημα είναι η αποφυγή σημαντικών υποχρεώσεων.
Τι μπορεί να κάνεις ένας νέος χωρίς εργασία που αισθάνεται ότι η διάθεσή του είναι πεσμένη, τα κίνητρά του να μειώνονται και οι στόχοι του να απομακρύνονται. Είναι αρκετά σημαντικό να μπορεί κανείς να δημιουργεί μια ρουτίνα, μια καθημερινότητα σαν να εργαζόταν, καλό είναι δηλαδή να ξυπνάει όσο πιο νωρίς γίνεται το πρωί, κάτι το οποίο είναι δύσκολο βέβαια αλλά όταν πια γίνεται συνείδηση δεν επιτρέπει στο άτομο να σκεφθεί πως ακόμα μία μέρα πήγε χαμένη. Επιπλέον οι πολλές ώρες ύπνου επιβαρύνουν ή προωθούν καταθλιπτικές συμπεριφορές και σκέψεις.
Καλό επίσης είναι να υπάρχει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, τακτοποιημένο σε ημέρες και ώρες που θα περιλαμβάνει από τις οικιακές εργασίες, μέχρι τη συναναστροφή με φίλους και συγγενείς, τις ώρες αναζήτησης εργασίας και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα βρίσκεται στο ενεργητικό του κάθε ατόμου.
Προσοχή στην κατανάλωση φαγητού και ποτού. Συνήθως η βαριά διάθεση μας οδηγεί σε υπερφαγία με αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους. Ένα πρόγραμμα επίσης και στο φαγητό δεν θα ήταν κακό.
Κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό και δεν έχει εφαρμοσθεί, είναι η δημιουργία συλλόγων των ανέργων κάθε περιοχής με σκοπό την αλληλουποστήριξή τους, τη δημιουργία εθελοντικών ομάδων προκειμένου να προσφέρουν στην τοπική κοινωνία με τον τρόπο που μπορούν και φυσικά να παίρνουν να παίρνουν την ικανοποίηση αυτής προσφοράς μέσα από την παραγωγικότητά τους. Αν υπήρχαν αυτοί οι σύλλογοι θα ήταν ωφέλιμο να ενημερωθούν οι επαγγελματίες της περιοχής για την ύπαρξη τους και μέσω των συλλόγων να αναζητούν το προσωπικό τους.
Τέλος, θέλω να πω πως η εφαρμογή ενός καλού και δομημένου προγράμματος, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ άκαμπτου και αυστηρού, βοηθάει τόσο στην τόνωση της διάθεσης, στην μείωση των αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων αλλά και στην εξοικονόμηση χρημάτων.
Σκεφτείτε πως αν δεν εργάζεστε και κάθε μέρα βγαίνετε έξω για καφέ, αγοράζετε τσιγάρα, καίτε βενζίνη, τρώτε junk πόσα χρήματα ξοδεύονται και με πόσες λίγες μη παραγωγικές ασχολίες δαπανήσατε τη μέρα σας.......
