Επίσκεψη σε Ψυχολόγο: Ταμπού ή αναγκαιότητα;

Βρισκόμαστε στο 2011 και ακόμα υπάρχει το ερώτημα αν η επίσκεψη σε έναν Ψυχολόγο είναι ταμπού ή ανάγκη. Πολλοί σκέφτονται ότι αν χρειαστεί να πάω σε έναν Ψυχολόγο σημαίνει ότι έχουν τρελαθεί και κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι όμως έτσι, αντίθετα η επίσκεψη σε έναν επαγγελματία Ψυχικής Υγείας προυποθέτει μεγάλη γνώση του εαυτού αι ετοιμότητα στο να καθρετίσει κανείς τον εαυτό του και να ακούσει κάποια πράγματα που δεν θα του χαιδέψουν τα αφτιά, πράγμα που συμβαίνει όταν μιλάμε με τους φίλους μας. Το χάιδεμα των αφτιών συμβαίνει γιατί ακριβώς οι φίλοι μας έχουν κάποιο συναίσθημα προς εμάς και στην προσπάθεια τους να μας απαλύνουν τον πόνο ή να μας κάνουν να αισθανθούμε καλύτερα λένε πράγματα που απλά μας ανακουφίζουν πρόσκαιρα. Δεν το κάνουν επίτηδες αλλά από την ανάγκη τους να παραμείνουν στη ζωή μας και να μην παρεξηγηθούν.
Έτσι λοιπόν, καθώς η εποχή, τα προβλήματα και οι ανάγκες τρέχουν πιο γρηγορα από ότι θέλουμε, καμιά φορά χρειάζεται για να ξεμπλοκάρουμε να μιλήσουμε σε κάποιον που έχει τον τρόπο να μας ακούει και να μας βοήθησει να δούμε τον εαυτό μας υπό άλλο πρίσμα μιας κατάστασης. Δυστυχώς, ακριβώς επειδή οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι δεν είναι λίγοι αυτοί που στην ιδέα του τρελογιατρού Ψυχολόγου, δημιουργείται άρνηση, στο τέλος καταλήγουν σε αρμακευτικές αγωγές που δεν τους επιτρέπουν να δουν βαθιά μέσα τους αλλά πρόσκαιρα να κοιμίζουν τις καταστάσεις τις οποίες βιώνουν. Είμαστε οι σκέψεις μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, είναι βασικό να τις αλλάξουμε και να μάθουμε να έχουμε ευελιξία στη ζωή μας παρά να τις κοιμίζουμε και να ζούμε υπό το κράτος του φόβου ότι κάτι κακό θα μας συμβεί.